شرف الدین عبدالله

معنی کلمه شرف الدین عبدالله در دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] سید عبدالله شرف الدین (1345ق) فرزند هفتم علامه شرف الدین، در چهاردهم رمضان سال 1345ق، در قریه شحور از توابع صور به دنیا آمد. وی مقدمات علوم را در مدرسه جعفریه که پدرش بنا نهاده بود گذراند و در سال 1360ق نزد پدر، ادبیات و سطوح فقه و اصول را گذراند. در سال 1373ق به قم آمد و از آیت الله شیخ محمد کرمی، بیشترین استفاده را برد.
وی از کتابخانه های بسیاری در ایران، هند، پاکستان، عراق، سوریه و لبنان دیدار کرد و استفاده های بسیاری برد.
مع موسوعات رجال الشیعة- معجم رجال الشیعة (در زندگی نامه و طبقات رجال شیعه که سی جلد آن به انجام رسیده است.
تتمه و تعلیق کتاب «بغیة الراغبین» مرحوم والدشان علامه شرف الدین (این کتاب نیز در بیروت به چاپ رسیده است.
مع موسوعات رجال الشیعة / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده

جملاتی از کاربرد کلمه شرف الدین عبدالله

در این میان، شرح‌های متعددی توسط افرادی چون جمال الدین علی بن سلیمان بحرانی، شرف الدین عبدالله شیرازی، و محمود بن میرزاعلی بر این قصه نوشته شده‌است.
ادیب شرف الدین عبدالله بن فضل‌الله بن عبدالله وصاف شیرازی یا شهاب‌الدین/ شرف‌الدین عبداﷲ بن عزالدین فضل‌الله شیرازی ملقب به وصاف الحضره و متخلص به شرف و مشهور به وصاف(زاده ۶۶۳ شیراز - درگذشته ۷۲۸) از ادیبان و مورخان و شاعران سده هفتم و هشتم هجری قمری است.