شتى

معنی کلمه شتى در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
شتت (۵ بار)
«شَتّی» جمع «شَتِیْت» از مادّه «شَتّ» (بر وزن شط) به معنای پراکنده کردن جمعیت است، و در اینجا اشاره به تفاوت کوشش های مردم از نظر کیفیت، هدف گیری و نتیجه آنها است.
شتّ و شتاب و شتیت پراکنده کردن و پراکنده شدن است شتّ و شتیت وصف نیز آمده‏اند به معنی متفرق. جمع اوّلی اشتاب و دومی شتّی است مثل مریض و مرضی (اقرب) . و یعنی رویانیدیم به وسیله باران انواع مختلف نبات را دلهای آنها مختلف و پراکنده است وحدت کلمه و وحدت عقیده ندارند . سعی مطلق و در معنی مطلق و در معنی جمع و به جای آمده است. . آن روز مردم متفرق و مختلف ظاهر می‏شوند تا کارهای خویش را ببیند. ظاهراً مراد از اشتاب پراکنده و بی نظم بودن است چنانکه فرموده . و فرموده . شتاء: زمستان . معنی آیه در «رحل» گذشت.

جملاتی از کاربرد کلمه شتى

و قال انا و على من شجرة واحدة و سائرا اناس من شجر شتى