معنی کلمه سید محمدکاظم طباطبائی یزدی در دانشنامه اسلامی
[ویکی شیعه] سید محمدکاظم طباطبائی یزدی (۱۲۴۷-۱۳۳۷ق)، از فقهای شیعه و نویسنده کتاب العروة الوثقی که پس از درگذشت سید محمدحسن شیرازی، به مرجعیت رسید. در جریان مشروطه، از مخالفان بود و میان وی و آخوند خراسانی منازعاتی در این باره در گرفت. سید یزدی در مقابل حمله ایتالیا به لیبی، انگلیس به عراق، و روسیه به ایران حکم به وجوب دفاع مسلمانان از وطن داد. سید محمدکاظم در سال ۱۲۴۷ یا ۱۲۴۸ق به دنیا آمد. وی از سادات طباطبا است که نسب او از طریق سید کمال الدین حسن -مدفون در زواره- به ابراهیم غمر، نواده امام حسن می رسد. پدرش سید عبدالعظیم در روستایی از توابع یزد به کشاورزی مشغول بود. بعدها نام روستا به نام سید کاظم یزدی معروف شد. در سه شنبه ۲۸ رجب ۱۳۳۷ق/ ۱۲۹۸ش بر اثر بیماری ذات الریه درگذشت و در حرم امام علی دفن شد.
جملاتی از کاربرد کلمه سید محمدکاظم طباطبائی یزدی
پدرش سید صدرالدین و جدش آقا سید احمد از فقیهان نامدار کاشان بودند. تحصیلات خود را در کاشان آغاز کرد و نزد حاج میرزا محمد ابوتراب چشمه‌ای، هیئت و ریاضیات فراگرفت. در بیست سالگی برای ادامه تحصیل به اصفهان رفت و سه سال بعد رهسپار نجف شد. در حوزه‌های درس آخوند خراسانی، سید محمدکاظم طباطبائی یزدی، حاج میرزا حسین خلیل تهرانی، شیخ عبدالله مازندرانی و شیخ‌الشریعه اصفهانی شرکت جست. آخوند خراسانی، شیخ عبدالله مازندرانی و شیخ‌الشریعه اصفهانی به او اجازه اجتهاد دادند. سالهای پایانی تحصیل او در نجف همزمان با جنبش مشروطه‌خواهی در ایران بود که بر حوزه علمیه نجف نیز بشدت اثر گذاشت و برخی از مراجع و مدرسان نجف به جرگه مشروطه‌خواهان و جمعی به دشمنان آنان پیوستند. فاضل هواخواه مشروطه‌خواهان شد و به صلاحدید آخوند خراسانی (مرجع مشروطه‌خواه) به مسافرت چندساله هندوستان و مصر و عثمانی رفت و با مشروطه‌خواهان ایران در آن کشورها به همکاری پرداخت. با فتح تهران به دست مشروطه خواهان و خلع محمدشاه در سال ۱۲۸۸ خورشیدی به ایران بازگشت و در تهران ساکن شد و حوزه درس تشکیل داد.