معنی کلمه سید محمدرضا سعیدی در دانشنامه اسلامی
«سید محمدرضا سعیدی» در دوم اردیبهشت سال ۱۳۰۸هـ. ق. در «نوغان» مشهد متولد گردید. ایشان در کودکی مادر خویش را از دست داد و تحت آموزش های پدرش «سید احمد» که از روحانیون و وعاظ منطقه بود، از همان کودکی با معارف اسلامی، مجالس سخنرانی و مکتب اهل بیت آشنایی یافت. در سن ۲۱ سالگی با «خدیجه طباطبایی شیرازی» از نوادگان مرحوم «میرزای شیرازی» (تحریم کننده استعمال تنباکو) ازدواج نمود. حاصل این ازدواج پنج فرزند پسر و چهار دختر بود.
رنجبر، مقصود، عروج از زندان (زندگی و مبارزات شهید آیت الله سعیدی)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۵ش.، صص۴۸ و ۴۹.
پدرش، روحانی بود و دروس مقدماتی را به فرزندش آموخت و برای ادامۀ تحصیلات دینی به مشهد رفت. آن انسان باتقوا، در زمانی اندک به جایگاه علمی ویژه ای در حوزۀ علمیۀ مشهد رسید و به زهد و پرهیزگاری شهرت یافت. وی، سپس برای دستیابی به مدارج بالاتر در علم دین به قم عزیمت کرد. وی پس از مدتی، یکی از شاگردان مشهور امام شد.
جمعی از پژوهشگران، گلشن ابرار، ج۲، ص۷۳۶، نشر معروف، قم، دوم، ۱۳۸۲ ش.
ایمان عمیق به خدا و اهل بیت، اخلاص، شجاعت و شهامت، تکلیف گرایی، نظم در امور، صبر و مقاومت، تواضع و فروتنی، تاکید بر آموزش احکام، (به گونه ای که در وصیت نامه ایشان آمده است که در عوض فاتحه خوانی برای من یک مساله یاد گرفته و به آن عمل کنید)
روحانی (زیارتی)، سید حمید، نهضت امام خمینی (رحمة الله علیه)، تهران، واحد فرهنگی بنیاد شهید با همکاری سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، ۱۳۶۴، ج۲، صص۶۲۱ و ۶۲۲.
...
[ویکی شیعه] سید محمدرضا سعیدی ( ۱۳۰۸ - ۱۳۴۹ش) روحانی شیعی و از مبارزین سیاسی انقلاب اسلامی. وی از حامیان امام خمینی در مبارزه با حکومت پهلوی بود که دستگیر، زندانی و شکنجه شد و در نهایت به شهادت رسید. سید محمد سعیدی تولیت حرم حضرت معصومه و سید محسن سعیدی نماینده مردم ایلام در مجلس خبرگان رهبری فرزندان او و سید احمد خاتمی امام جمعه موقت تهران داماد اوست.
سید محمدرضا سعیدی در دوم اردیبهشت سال ۱۳۰۸ه.ش در «نوقان» مشهد متولد شد. در کودکی مادرش را از دست داد. پدرش سید احمد از روحانیون و وعاظ منطقه بود. پس از گذراندن دروس ابتدایی نزد پدر، تحصیل رسمی حوزه را در مشهد آغاز و در سال ۱۳۳۰ش. برای ادامه تحصیل به قم آمد.
سعیدی در اواخر دهه سی برای سفر تبلیغی به اتفاق ابوالقاسم خزعلی، مکارم شیرازی، جعفر سبحانی و علی دوانی به خوزستان رفته بود و در خسروآباد آبادان انتقاداتی به حکومت پهلوی مطرح کرد که باعث شد تا وی مدتی زندانی شود. پس از درگذشت آیت الله بروجردی، سعیدی از مطرح کنندگان مرجعیت امام خمینی بود. وی در جریان مخالفت آیت الله خمینی با «لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی»، «انقلاب سفید» و لایحه مصونیت قضایی مستشاران نظامی آمریکا (کاپیتولاسیون) از حامیان امام خمینی بود. سعیدی در زمان واقعه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ در سفر تبلیغی کویت بود و پس از اطلاع از این حادثه طی یک سخنرانی کشتار مردم و دستگیری امام خمینی را محکوم کرد. او به همراه تعدادی از فضلا به آیت الله سید محسن حکیم و آیت الله خویی نامهای نوشت.