سطح معنی داری

بربرین به عنوان یک نمک آلکالوئیدی می‌باشد که در بسیاری از گیاهان از جمله، زرشک ارِگون (Berberis aquifolium)، زرشک معمولی (Berberis vulgaris)، زرشک ((Berberis aristataیافت می‌شود. تا به اکنون مطالعات زیادی اثرات درمانی و مؤثر بربرین را نشان داده‌اند. از آن جمله می‌توان به اثرات بسیار قوی آنتی اکسیدانی بربرین اشاره نمود. در یک مطالعه نشان داده شد که، بربرین توان آنتی اکسیدانی بافت هیپوکامپ مغزی را افزایش می‌دهد که در این راستا میزان پراکسیداسیون لیپدی را کاهش و فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز را افزایش داده بود. در یک مطالعه دیگر این نکته به خوبی مشخص گردید که، بربرین میزان آسیب‌های ناشی از استرس اکسیدی بر روی میتوکندری را کاهش و توان آنتی اکسیدانی بافت کبد را افزایش می‌دهد. Dong و همکاران نشان دادند که بربرین میزان استرس اکسیدی تجربی القاء شده در سلول‌های 3T3-L1 را در سطح معنی داری کاهش می‌دهد. فعالیت آنتی اکسیدانتی بربرین به‌طور گسترده ای نشان داده شده‌است. اولاً گزارش شده‌است که بربرین می‌تواند گونه‌های فعال اکسیژن(ROS)و گونه‌های فعال نیتروژن(RNS)را تمیز کند. ثانیاً بربرین می‌تواند پراکسیداسیون چربی را مهار کند و اثر محافظتی علیه اکسیداسیون لیپوپروتئین با چگالی کم(LDL)را نشان می‌دهد. بربرین می‌تواند استرس اکسیداتیو را به وسیلهٔ کاهش سطح بیان نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید فسفات(NADPH)اکسیداز (که منبع اصلی محصولات ROSدر سلول است) کاهش دهد. مطالعه دیگری خاصیت ضدالتهابی بربرین را در محیط درون‌تنی و درون‌کشتگاهی به اثبات رسانده است.

استفاده از روشی که از معیار میزان کشف اشتباه استفاده می‌کند تطبیقی و مقیاس‌پذیر است. به این معنی که کنترل کردن میزان کشف خطا می‌تواند بسیار آزادانه یا سخت‌گیرانه عمل کند، بسته به تعداد فرض‌های تحت آزمون و سطح معنی داری.

با رایج شدن تکنولوژی‌های پرتوان، محدودیت‌های فنی یا مالی محققین را مجبور می‌کرد که مجموعه‌داده‌های با تعداد کم نمونه (برای مثال تعداد کم افراد تحت آزمایش) و برای هر نمونه تعداد زیادی متغیر (برای مثلاً هزاران سطح بیان ژنی) جمع‌آوری کنند. در این مجموعه‌داده‌ها، با استفاده از روش‌های کلاسیک تعداد بسیار کمی از متغیرهای اندازه‌گیری‌شده سطح معنی داری آماری بالایی نشان می‌دادند. این چالش در بسیاری از جوامع علمی نیاز به روشی جایگزین را برای معیار میزان خطای خانوادگی و آزمون‌های فرض هم‌زمان تصحیح نشده ایجاد کرد. تا پیش از آن از این روش‌ها به منظور تعیین و رتبه‌بندی متغیرهای تأثیرگذار در مقالات استفاده می‌شد، در حالی که نتایج به دست آمده از این روش‌ها با واقعیت فاصله زیادی داشتند. برای حل این مسئله معیارهای مختلفی پیشنهاد شد که از برخی از آن‌ها در مقالات هم استفاده می‌شد. این معیارها نسبت به میزان خطای خانوادگی آزادانه‌تر عمل کردند.

در آمار، آزمون لوین یا آزمون لون (به انگلیسی: Levene's test)، یک آمار استنباطی است که برای ارزیابی برابری واریانس‌ها برای یک متغیر محاسبه شده برای دو یا چند گروه استفاده می‌شود. برخی از روش‌های آماری متداول فرض می‌کنند که واریانس جمعیت‌هایی که نمونه‌های مختلف از آنها گرفته شده‌است برابر است. آزمون لوین این فرض را ارزیابی می‌کند. این فرضیه صفر را آزمایش می‌کند که واریانس‌های جمعیت برابر است (که یکنواختی واریانس یا همگنی واریانس نامیده می‌شود). اگر مقدار p-value حاصل شده از آزمون لوین کمتر از سطح معنی داری (معمولاً ۰/۰۵) باشد، بعید است تفاوتهای به‌دست آمده در واریانس‌های نمونه بر اساس نمونه‌گیری تصادفی از جمعیتی با واریانس‌های مساوی رخ داده باشد؛ بنابراین، فرضیه صفر واریانس‌های یکسان رد می‌شود و نتیجه گرفته می‌شود که بین واریانس‌های موجود در جمعیت تفاوت وجود دارد.