زیاده طلبی

معنی کلمه زیاده طلبی در لغت نامه دهخدا

زیاده طلبی. [ دَ / دِ طَ ل َ ] ( حامص مرکب ) افزون جوئی. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). معروف. ( آنندراج ). میل فوق العاده. آرزوی بی مناسبت و خواهش مفرط. ( ناظم الاطباء ). عمل زیاده طلب. رجوع به ماده قبل شود.

معنی کلمه زیاده طلبی در فرهنگ فارسی

افزون جوئی معروف

جملاتی از کاربرد کلمه زیاده طلبی

در دوران سلطنت شاه طهماسب با تزاید تشکیلات حکومت و تمایز آن‌ها از هم قزلباشان در رأس امور و مناصب نظامی و تاجیک‌ها در رأس مناصب اداری و کشوری قرار گرفتند. با زیاده طلبی امرای دو گروه و تحریکات بیش از اندازه آنان، شاه طهماسب تصمیم گرفت قفقازی‌ها را به عنوان پیروان بی‌طرف در دستگاه دولتی بپذیرد. راجر سیوری نیز باور دارد شاه طهماسب با خط مشی آگاهانه آغاز به استخدام قفقازی‌ها نمود.
او با این کار می‌پنداشت که به صلح دست یافته‌است. با زیاده طلبی‌های هیتلر که اوج آن در تصرف باقی‌مانده چکسلواکی بود، او به اشتباه بودن سیاست مماشات پی برد؛ بنابراین پس از حمله آلمان به لهستان، خواهان دفاع بریتانیا از لهستان و ورود بریتانیا به جنگ با آلمان نازی شد. پس از شکست متحدین در نروژ، در ۱۰ مه ۱۹۴۰ او از نخست‌وزیری کناره گرفت و وینستون چرچیل جایگزین او شد.