( ربیعة خاتون ) ربیعة خاتون. [ رَ ع َ ] ( اِخ ) ربیعة بنت ایوب ( نجم الدین )بن شاذی بن مروان ، دختر سلطان صلاح الدین یوسف. زنی دانشمند و پرهیزگار بشمار میرفت. بنیانگذار مدرسه حنبلة در جبل صالحیه دمشق بود و برای آن اوقافی اختصاص داد. ربیعة به سال 561 هَ. ق. متولد شد و به سال 643 در دمشق درگذشت. ( از اعلام زرکلی چ جدید ج 3 ).
معنی کلمه ربیعه خاتون در فرهنگ فارسی
ربیعه بنت ایوب بن شاذی بن مروان دختر سلطان صلاح الدین یوسف زنی دانشمند و پرهیزگار بشمار می رفت .
جملاتی از کاربرد کلمه ربیعه خاتون
این محراب در ترکیب کلی از نظر اجزاء شباهت بسیاری به محراب امام زاده ربیعه خاتون در اشتر جان اصفهان دارد که در سال ۷۰۸ هـ.ق. ساخته شده‌است.