رایحه درمانی
معنی کلمه رایحه درمانی در دانشنامه عمومی
رایحه درمانی شاخه ای از طب گیاهی است که در آن از برخی روغن های گیاهی، به صورت استنشاقی یا همراه با ماساژ، به صورت موضعی ( حمام یا کمپرس ) ، استفاده می شود. استفاده از روغن عصاره ای گیاهان برای حمایت و تعادل ذهن، بدن و روح و روان از جنبه های رایحه درمانی است.
بر اساس یک باور قدیمی روغن های معطر می توانند برای تسکین درد، کاهش اضطراب و به عنوان خواب آور استفاده شود. هر روغن از ترکیبات شیمیایی زیادی تشکیل شده و خواص درمانی ویژه به خود دارد. مانند آلدئیدها که به عنوان آرام بخش عمل می کنند و کتن ها که می توانند موکولیتیک باشند و ترپن ها که عملی مانند کورتیزون دارند. این مواد شیمیایی ( فنل ها، کتن ها، ترپن ها ) اگر به میزان زیاد مورد استفاده قرار گیرند یا در بیماران بدحال به کار گرفته شوند می توانند ایجاد مسمومیت کنند. گاهی مسمومیت به عنوان یک تأثیر مضر ناشی از این روغن ها می تواند به اشکال مختلف همانند سردرد خفیف یا میگرن شدید و وزوز گوش و سرگیجه تبدیل شود. این روغن ها گاهی سبب اختلال در بویایی و مواردی چون تهوع، التهاب پوست و تپش قلب می شوند.
بر اساس مطالعات موجود اکلیل کوهی باعث ایجاد صرع در افراد با سابقه فامیلی می شود. مطالعه ای که بر روی ۹ بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید انجام شده نشان داده است که روغن های معطر می توانند سبب کاهش علائم این بیماری از جمله بهبود درد و بهبود خشک شدن مفاصل در فرد گردد.
احتمالاً اولین بار مصریان باستان از عطردرمانی استفاده کردند و به صورت سنتی مصریان در مراسم مذهبی خود از روغن سدر برای مومیایی کردن اجساد استفاده می نمودند. به طور سنتی مصریان از روغن های خوشبو برای ماساژ و درمان بیماری های گوناگون نیز استفاده می کردند. در دوران شیوع طاعون بسیاری از افراد جهت جلوگیری از انتشار این بیماری روغن های معطر را می سوزاندند زیرا اعتقاد داشتند که بوی خوش طاعون را ریشه کن می کند.
تا این که در سال ۱۹۲۰ مطالعاتی دربارهٔ آروماتراپی یا عطر درمانی انجام شد. دو سال بعد مشخص شد که مواد معطر نوعی فرکانس تولید می کنند که با معیار هرتز قابل اندازه گیری است و تا به امروز انرژی امواج ۷۰۰۰ نوع روغن معطر توسط پژوهشگران مورد شناسایی قرار گرفته است! از سوی دیگر تحقیقات نشان داد افرادی که حس بویایی خود را از دست داده اند دچار بیماری های روانی می شوند که از این میان می توان اضطراب و افسردگی را نام برد.
جملاتی از کاربرد کلمه رایحه درمانی
یکی از کاربردهای عطر درمانی در درمان افسردگی است. توصیه می‌شود بیماران افسرده یکی از روغن‌های اسانس گل سرخ، بادرنجویه، یاسمن یا روغن میوه‌هایی همانند لیمو، پرتقال، سیب یا گریپ فروت را تهیه کنند و پس از این که آن را روی دستمال ریختند در فواصل مختلف استشمام نمایند. می‌توان ۱۵ قطره از روغن‌های توصیه شده را در ۵۰ میلی لیتر روغن بادام ریخت و روزی چند بار نواحی گردن و کمر را توسط آن مالش داد. اگرچه بر اساس مطالعات انجام شده روغن‌های معطر می‌توانند از طریق بوییدن تأثیر گذار باشند ولی مالش آنها بر روی پوست نیز از جمله روش‌های قابل اعتماد در درمان است. به علت این که مولکول‌های این مواد به سرعت از طریق پوست جذب گردش خون می‌شوند از اینرو می‌توانند اثر مهمی در درمان داشته باشند ولی نکته مهم عوارض جانبی این روغن هاست که اگر توسط فرد غیر مجرب و بدون مشاوره با پزشک متخصص به کار برده شود، ظهور می‌نماید. توصیه می‌شود که افرادی که برای اولین بار این روغن‌ها را به کار می‌برند آزمون پُشته‌ای (Patch test) را انجام دهند به این صورت که قطره‌ای از روغن را روی پوست ساعد یا قسمت خارجی ران بچکانند و سپس روی آن یک پانسمان قرار دهند اگر پس از ۴۸ ساعت خارش یا التهابی بر روی پوست ایجاد نشود استعمال خارجی این روغن بی‌ضرر است. در بریتانیا از لحاظ تاریخی رایحه درمانی از فرشته زیبایی درمانی منشأ گرفته‌است..