رابو

ایشتاران حداقل گاهی به عنوان پسر آنو و اوراش توصیف می‌شد و در نتیجه فهرست خدای بابلی باستان در نیپور او را با اوروک مرتبط می‌کند. همچنین می‌توان از او به عنوان آنو رابو (AN.GAL)، «آنو بزرگ»، یاد کرد، اما ووتر هنکلمن پیشنهاد می‌کند که این لقب در مقابل نشانه‌ای از وجود ارتباط بین او و خدای عیلامی ناپیریشا است که نامش با همان ترکیب علائم خط میخی نوشته شده است. این احتمال وجود دارد که در اواخر هزاره اول پیش از دوران مشترک، تلاش‌هایی برای تلفیق ایشتاران و آنو طی دوره‌ای از همکاری بین متکلمان اوروک، نیپور و دِر صورت گرفته باشد، اما شواهد مستقیم در حال حاضر وجود ندارد.

در ۱۹۷۰، ماساکو یاشیرو هنرمند مانگا یک مانگای شوجو با نام شیکورتو رابو シークレットラブ, Secret Love) Shīkuretto Rabu, به معنای عشق مخفی) که تمرکز آن بر روی مثلث عشقی میان دو دختر و یک پسر بود منتشر کرد. به عنوان اولین مانگای غیر کلاس اس که روابط صمیمی بین زنان را به تصویر کشیده‌است، شیکورتو رابو از نظر برخی محققان اولین اثر در سبک یوری است. از آنجا که یاشیرو و شیکورتو رابو نسبتاً مبهم هستند و کار تا حدی بر عاشقانه زن و مرد متمرکز است، اکثر منتقدان شیروی هیا نو فوتاری (Shiroi Heya no Futari) را که در سال ۱۹۷۱ توسط ریوکو یاماگیشی منتشر شد، به عنوان اولین مانگای یوری می‌شناسند.