ذکو
معنی کلمه ذکو در فرهنگ فارسی
معنی کلمه ذکو در دانشنامه اسلامی
ذکاة و تذکیه هر دو به معنی ذبح حیوان است در اقرب الموارد آمده «ذکّی الذبیحه: ذبحها» این کلمه معانی دیگر هم دارد ولی در قرآن فقط یک بار آن هم در ذبح حیوان بکار رفته ، یعنی نمیخورده درنده بر شما حرام است مگر آن چه پیش از مردنش آن را ذبح کنید و آن در صورتی که قبل از مردن از درنده گرفته و ذبح شرعی کنند که حلال است. و شاید مراد آن باشد که قبلاً ذبح شده باشد. بعد مقداری از آن را درنده خورده است که بقیه حلال میباشد. ذبح شرعی شرایطی دارد که در کتب فقه مذکور است. از جمله شرایط که در قرآن مجید ذکر شده ذکر نام خدا هنگام سربریدن است که در «ذکر» گذشت و نیز اگر با خفه شدن یا چوب زدن یا از بلندی افکندن یا بشاخ زدن یا برای بتها کشته شده باشد حرام است. (مائده:3).
جملاتی از کاربرد کلمه ذکو
همچنین در مراسم شبیه‌خوانی، نقش زینب از نقش‌های مهم به حساب می‌آید. اجرا کننده این نقش در زمان ناصرالدین شاه در تکیه دولت، شخصی به نام ملاحسین زینب‌خوان بود. ابن اعثم قدیمی‌ترین منبعی است که خطبه‌هایی را از زینب گزارش کرده است. زندگی زینب پس از نبرد کربلا و در مدینه، در کتاب اخبارالزینبات نوشته عبیدلی به تفصیل بیان شده است ولی این اخبار، در هیچ کتاب دیگری نیامده است. منابع در انتساب این کتاب به عبیدلی تردید دارند. در منابع کهن، جز اخباری کوتاه از زینب گزارشی نیامده است. دانشنامه جهان اسلام با اشاره به گزارش‌های فراوان دربارهٔ زنان هم عصر زینب که حتی رتبه پایین‌تری از او داشته‌اند، عوامل سیاسی را در این مورد دخیل می‌داند. ابن سعد زینب را از راویان حدیثی طبقه دوم برشمرده است که گفتهٔ رجالی‌های علم حدیث از مادرش فاطمه زهرا، اسماء بنت عمیس، حسین بن علی و شخصی به نام طهمان یا ذکوان که از صحابه محمد بود، نقل روایت می‌کرده است.