دو پوده

به نقشه‌های قالی هریس گوروان و مهرام و مهربان نیز می‌گویند. در برخی از روستاهای هریس نقشه دیگری به نام (قراجه) بافته می‌شود. طرح ترنج در ناحیه هریس، کمتر یک پوده و بیشتر دو پوده به شیوه درشت بافت با گره ترکی که به هنگام پرداخت پرز آن را بلند می‌چینند و قالی پرگوشت و ضخیمی به دست می‌دهند.

هماهنگی، تناسب و تنوع رنگ به خصوص رنگهای شاد در طیفهای تیره و روشن، پرزهای کوتاه، رجشمار بین ۵۰ تا ۹۰، استفاده از گره فارسی، شیرازه متصل و اغلب دو پوده و لول و همچنین پرداخت در موقع بافت از ویژگی‌های قالیبافی اصفهان است.

یموت‌های ایرانی در فرش بافی استاد و ماهر هستند و با ذوق بسیار دستبافته‌های با ارزشی می‌بافند. در میان بافته‌های طایفهٔ یموت، بافته‌های تیره آتابای در درجهٔ اول اهمیت قرار می‌گیرد. و پس از آن نوبت به دستبافته‌های تیره جعفر بای می‌رسد. تیرهٔ کوچکی از این طایفه به نام کوگلان‌ها نیز به‌طور مطلق در ایران زندگی می‌کنند و بیشتر در کار خورجین بافی هستند. گروهی از افراد ایل تکه که بعد از انقلاب روسیه به ایران آمده‌اند. بهترین فرش‌های ترکمنی را می‌بافند. فرش‌های آنها دو پوده بوده و با گره ترکی بافته می‌شوند. گاهی تارها را و به ندرت تمام الیاف فرش را از جنس ابریشم انتخاب می‌کنند. آنها دستبافته‌های مرغوب خود را به فروش نمی‌رسانند و طبق سنت به عنوان جهزیهٔ دختران خود نگه می‌دارند. فرش‌های ترکمنی ایرانی از نظر تراکم نسبت به فرش‌های ترکمنی روسی متراکم تر و کوبیده تر است.