دمز

برایان سینگر پس از مشاهده فیلم‌های تست، تصمیم گرفته بود برای این نقش بازیگران بریتانیایی را به خاطر لهجه‌های تصنعی آمریکاییشان مطلقاً کنار بگذارد. اما هرچند که به نظر سینگر ویدئوی لوری به «ویدئوهای اسامه بن لادن» می‌ماند، بازی لوری او را تحت تأثیر قرار داد. او که لوری را نمی‌شناخت نتوانست تشخیص دهد او آمریکایی نیست. او حتی گفته بود ببینید بازیگرهای آمریکایی چطور می‌توانند نقش را از آن خود کنند. تصویری که شور از هاوس برای خود ساخته بود با ظاهر لوری بسیار فرق داشت، اما بعد از دیدن ویدئو او هم به اندازه سینگر تحت تأثیر قرار گرفت. بازیگران مشهورتری نظیر دنیس لیری، راب مورو و پاتریک دمزی نیز مد نظر قرار داشتند، اما سینگر، شور و تهیه‌کنندگان اجرایی، پال اتاناسیو و کیتی جیکوبز همگی باور داشتند لوری گزینه مناسب این نقش است.

شجرات الترک (یا شجرهٔ ترک)، در نه جلد، که تا زمان مرگ خود تا ۱۰۵۴ ق. / ۱۶۴۴ م. شجره‌نامه ترک‌ها را تألیف نموده بود که کارش را فرزندش ابوالمظفر انوشه محمد بهادر تا ۱۰۷۶ ق. / ۱۶۵۵ م. ادامه داد. بیشتر این کتاب را بدون دسترسی به منابع اولیه، بر اساس حافظه نوشته‌است. بیشتر اطلاعاتی که دربارهٔ چنگیزخان و جانشینانش داده شده‌است، غیرقابل استناد است، اما اهمیت کتاب در ارائه تاریخ شیبانیان از حدود ۱۴۵۰ م. به بعد است. این کتاب در اروپا شناخته شده بوده چون هنگامی که دو اسیر سوئدی که توسط روس‌ها در جنگ پلتاوا سال ۱۷۰۹ اسیر شده بودند، آن را به آلمانی ترجمه کردند، تا مدت‌ها ایده اروپایی‌ها را در مورد مغولان و ترکان آسیای مرکزی شکل می‌داد. این کتاب در لایدن سال ۱۷۲۶ م. به فرانسوی تحت عنوان تاریخ نسب‌شناسی تاتارها منتشر و تا سال ۱۸۲۵ م. به روسی، آلمانی و لاتین ترجمه شده بود. اصل جغتایی متن، همراه یک برگردان فرانسوی توسط ژان ژاک پی یر دمزون (به فرانسوی: Jean Jacques Pierre Desmaisons) در ۱۸۷۱–۱۸۷۴ م. تحت عنوان تاریخ مغولان و تاتارها منتشر شد. گرچه در ۱۹۷۰ م. بازنشر آن انجام گرفت، اما جای خالی ویراستاری مدرن برای آن هنوز احساس می‌شود.