دقلطیانوس

معنی کلمه دقلطیانوس در لغت نامه دهخدا

دقلطیانوس. [ ] ( اِخ ) مشهور به دقلطیانوس قبطی. از امپراطوران روم ، که شاید او را قبطی ازآن جهت می گفته اند که مصر نیز ضمیمه امپراطوری او بود. ( از یادداشت مرحوم دهخدا ). و او را تاریخی است که در التفهیم گوید سالهای او رومی است از کانون الاَّخرهر سالی ، 365 روز و چهاریک. رجوع به دیوکلسین و التفهیم بیرونی ص 238 و 241 و تاریخ الحکماء قفطی شود.

جملاتی از کاربرد کلمه دقلطیانوس

قبطیان نو — چنان‌که ایشان را خوانند — مبدأ تاریخ از ۲۴ اوت ۲۸۴ میلادی یولیانی (مطابق ۲۹ اوت ۲۸۴ میلادی گریگوری) می‌دارند. این تاریخ نشستن دقلطیانوس، واپسین امپراتور غیرمسیحی روم، بر تخت است. این دقلطیانوس، مسیحیان را بسیار مورد آزار قرار داد. از این رو سال مبدأ گاهشماری قبطی را ‎۱ A.M.‎ می‌نویسند. A. M.‎ سروازهٔ Anno Martyrum است؛ یعنی سال شهیدان. ماه‌های گاهشماری در جدول زیر آورده شده‌است: