درخواست دسترسی

ای‌تی اند تی، یک زبان برنامه‌نویسی، به نام Hancock توسعه داده که می‌تواند در پایگاه داده‌های بی‌شمار تماس‌های تلفنی (مانند پایگاه داده تماس‌های تلفنی آژانس امنیت ملی به نام مین‌وی)، و پیشینه ترافیک اینترنت، جستجو کرده و «اجتماع‌های جالب توجه» را بیابد - گروه‌هایی از مردم که به‌طور مرتب با یکدیگر تماس می‌گیرند یا گروه‌هایی که معمولاً به یک وبگاه اینترنتی، سر می‌زنند. در اصل، ای‌تی اند تی، این سامانه را برای «پیشبرد بازاریابی» توسعه داده بود. اما اداره تحقیقات فدرال، مرتب، درخواست دسترسی به اطلاعات شرکت‌های تلفنی، مانند ای‌تی اند تی را بدون حکم دادگاه داده‌است و پس از استفاده از این داده، همه آن اطلاعات را در پایگاه داده خود ذخیره می‌کند. بدون اینکه توجه کند که آیا این داده، برای بررسی، مفید بوده‌است.

در امنیت رایانه‌ای، کنترل دسترسی (به انگلیسی: access control) عمومی شامل، شناسایی، مجوزدهی، احرازهویت، تأیید دسترسی، و حسابرسی می‌باشد. یک تعریف محدودتر از کنترل دسترسی فقط شامل تأیید دسترسی است، که در آن سامانه تصمیم می‌گیرد تا درخواست دسترسی را از یک فاعل از قبل احرازهویت شده، اعطا کند یا رد کند. سامانه این کار را براساس آنکه فاعل مجوز دسترسی به چه چیز را دارد، انجام می‌دهد. معمولاً احرازهویت و کنترل دسترسی در یک عملیات منفرد ترکیب می‌شوند، که در نتیجه آن عملیات، دسترسی بر اساس یک احرازهویت موفق، یا براساس توکن دسترسی بی‌نام، تأیید می‌شود. روش‌های احرازهویت و توکن شامل گذرواژه، اسکن زیستی، کلیدهای فیزیکی، کلیدها و وسایل الکترونیکی، مسیرهای پنهان، مانع اجتماعی، و نظارت توسط انسان‌ها و سامانه‌های خودکار می‌شود.

امنیت دسترسی به کد (به انگلیسی: Code Access Security) با کوته‌نوشت CAS راه‌حل شرکت مایکروسافت برای «جلوگیری» از انجام «کارهای مجوزخواه» برای کد نامطمئن است. موقعی که CLR یک اسمبلی را بارگذاری کند، به یک «گواهی» دربارهٔ اسمبلی دست می‌یابد، و سپس از آن استفاده می‌کند تا «گروه کدی» که اسمبلی به آن تعلق دارد را شناسایی کند. یک «گروه کدی» شامل یک مجموعه مجوز است (یعنی شامل یک یا بیشتر مجوز است). کدی که یک عمل مجوزخواه را اجرا می‌کند، یک درخواست دسترسی به کد را باید اجرا کند، و این درخواست باعث می‌شود که CLR روی پشته تماس راه برود، و مجموعه مجوز اعطا شده به اسمبلی هر شگرد موجود در پشته تماس را بازرسی نماید. گروه کدی و مجموعه مجوز توسط مدیر ماشین تعیین می‌شوند، یعنی مدیر در واقع خط‌مشی امنیتی را تعریف می‌کند.

طرح اتصال فارس به آب‌های آزاد طرحی است که در آن استان فارس از طریق الحاق بخشی از استان هرمزگان به خلیج فارس و دریاهای آزاد راه یابد. در دهه پنجاه با انتزاع استان بوشهر و غرب هرمزگان از استان فارس، راه دسترسی به آ بهای خلیج فارس برای این استان قطع گردید. برای اولین بار در اوایل دهه هفتاد در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، درخواست دسترسی استان فارس به دریا مطرح شد اما در دوران ریاست جمهوری خاتمی این طرح با پیشنهاد دسترسی استان فارس از طریق عسلویه در استان بوشهر به شهرستان لامرد ناکام ماند. تلاش‌ها با برنامه‌ریزی بیشتر در دوره ریاست جمهوری احمدی‌نژاد نیز ادامه داشت، تا اینکه در اواخر دولت دوم محمود احمدی‌نژاد این طرح به تصویب رسید و وزیر کشور دولت یازدهم با الحاق پنج روستای بخش کوشکنار تابع شهرستان پارسیان در استان هرمزگان به این استان و همجواری ۶ کیلومتر آن با ساحل به خلیج فارس به‌طور ضمنی موافقت کرد. تأمین امنیت بیشتر دریاهای جنوب، تسریع در توسعه مناطق ساحلی جنوب، بالفعل کردن ظرفیت تجاری این نوار از کشور، با مسمی شدن نام خلیج فارس و افزایش معابر استراتژیک به دریاهای آزاد از اهداف و دلایل این الحاق و تصویب آن یاد شده است.