خوفناکی آدمخوار (فرانسوی: Terreur Cannibale) یک فیلم بهرهکشی فرانسوی است که در سال ۱۹۸۱ منتشر شد. از بازیگران این فیلم میتوان به سیلویا سولار و پاملا استنفورد اشاره کرد.
از فیلمها یا برنامههای تلویزیونی که وی در آن نقش داشتهاست، میتوان به خونآشامهای ۱۹۳۰، تخم چشم، خوفناکی آدمخوار و مادام اشاره کرد.
در پایان گفتگوی آن دو، ایوان زمانی که آلیوشا در سکوت به او نگاه میکند با افسوس میگوید «میدانم در قلبت جایی ندارم». آلیوشا بر لبهای ایوان بوسه میزند و ایوان شادمانه به او اتهام سرقت ادبی میزند. داستایفسکی نمیخواهد داستان با همدردی با ایوان به پایان برسد، در ادامه ایوان به برادرش میگوید «و اکنون تو به دست راست خواهی رفت و من به دست چپ». آلیوشا متوجه میشود ایوان به هنگام راه رفتن در حال نوسان است و شانه راستش پایین تر از شانه چپ او قرار دارد. به طور سنتی، شیطان با سمت چپ مربوط است. پس روایت گر در اینجا ایوان را با روح خوفناکی مربوط میکند که در افسانه مفتش اعظم به طرزی تایید برانگیز به تصویر کشیده شد.
از فیلمهایی که وی در آنها نقش داشتهاست، میتوان به نشاط آفرینان، کاباره دختران منحرف، خوفناکی آدمخوار، دو خواهر شریر، لورنا جنگیر، یک پلیس و دنیای آدمخواران اشاره نمود.
به گفته رئیس سازمان عربی حقوق بشر این افراد بیشتر در مناطق ساحلی مدیترانه همچون لاذقیه، بانیاس و طرطوس اقامت دارند، از طریق قاچاق در بنادر این مناطق ارتزاق میکنند و با آغاز قیام سوریه از این نیروها برای سرکوب معترضان در شهرهای مرکزی همچون دمشق، حلب و حمص و مناطق مرزی مثل درعا در نزدیکی اردن، تلکلخ در مرز لبنان استفاده میشود. بیشتر اهالی سوریه معتقدند که شبیحه گروههای خوفناکی هستند که فعالیت خود را بدون هیچگونه سازماندهی و رهبری انجام میدهند. این افراد از اوباش جنایتکار محلی، اعضای لباس شخصی نیروهای امنیتی، جاسوسها، و حتی جوانان بیکار و فقر هستند و برای اولین بار در جریان قیام سال ۲۰۱۱ سوریه به گونهای سازمانی برای کمک به حکومت وارد عمل شدند.
سیسیل در دههٔ ۱۹۲۰ به عنوان یک هتل تجاری ساخته شد و در دورهْ رکود بزرگ دهه ۱۹۳۰، بورس این هتل سقوط کرد و هرگز بازار اصلی خود را بازپس نگرفت، زیرا مرکز شهر در اواخر قرن بیستم در اطراف آن جابهجا شد. در سال ۱۹۶۴ چندین قاتل حرفهای در هتل اقامت داشتهاند، گلدی اسگود در اتاق خود در سیسیل مورد تجاوز و قتل قرار گرفت، جرمی که تا به حال پرونده آن حل نشده است. قاتلان زنجیرهای چون جک اونتروگر و ریچارد رامیرز، در زمان فعالیت هر دو ساکن این هتل بودند. همچنین چندین خودکشی در این هتل صورت گرفته، که در یکی از آنها عابری پیاده را نیز در مقابل هتل کشته است. این هتل پس از بازسازیهایی که انجام داده تلاش کرده خود را به عنوان هتل بوتیک جلوه دهد، اما با این وجود هنوز شهرت آن در زمینه ارتکاب جرم به قوت خود باقی است. استیو اریکسون، روزنامهنگاری که بعد از مرگ لم یک شب در این هتل سپری کرد عنوان کرد که «هر چیز خوفناکی که شما از آن فراری هستید را سیسیل به شما نشان خواهد داد.»