خنگشت

معنی کلمه خنگشت در لغت نامه دهخدا

خنگشت. [ خ ُ گ ِ ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای دوازده گانه بخش مرکزی شهرستان آباده است بحدود و مشخصات زیر: شمال کوههای مشکان و دلونظر و کوه سیب. باختر دهستان شهرمیان ( جلگه تهران ) جنوب ارتفاعات احمدآباد و کوه لاله گون. خاور دهستان قنقری علیا. موقعیت کوهستانی است. این دهستان در جنوب بخش واقع و رودخانه شادکام از وسط آن جاری و بدریاچه کوچک کافتر میریزد. هوای آن معتدل مایل بسردی و آب مشروب و زراعتی از چشمه سارها وقنوات تأمین می گردد. محصولات آنجا غلات و حبوبات و شغل اهالی زراعت و از صنایع دستی قالی بافی است. این دهستان از 8 آبادی تشکیل شده و نفوس در حدود 1400 تن و قراء مهم آن عبارتند از: خنگشت که مرکز دهستان است ، نظام آباد، علی آباد، کافتر و حسین آباد در شمال و شمال باختری دهستان طایفه شش بلوکی قشقائی و باصری خمسه از ایل عرب و در اطراف قریه خنگشت طایفه کردشولی عرب ییلاق می کنند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).
خنگشت. [ خ ُ گ ِ ] ( اِخ ) دهی است ازدهستان خنگشت از بخش مرکزی شهرستان آباده. با 400 تن سکنه ، شغل اهالی زراعت و صنایع دستی قالی بافی و یک باب دبستان دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

معنی کلمه خنگشت در فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان خنگشت بخش مرکزی شهرستان آباده با ۴٠٠ تن سکنه شغل اهالی زراعت و صنایع دستی قالی بافی و یک باب دبستان دارد .

جملاتی از کاربرد کلمه خنگشت

حدود و مشخصات: شمال کوه‌های مشکان و دلونظر و کوه سیب، باختر دهستان شهرمیان (جلگه ٔ تهران)، جنوب ارتفاعات احمدآباد و کوه لاله گون، خاور دهستان قنقری علیا. این دهستان در جنوب بخش مرکزی شهریتان اقلید واقع است و سابقاً رودخانه ٔ شادکام از وسط آن جاری و به‌ دریاچه ٔ کوچک کافتر می‌ریخته ولی امروزه هم رودخانه شادکام و هم دریاچه کافتر خشک شده‌اند. هوای آن معتدل مایل به‌ سردی و آب مشروب و زراعتی در گذشته از چشمه سارها و قنوات تأمین می گردید ولی امروزه عمدتاً از منابع زیرزمینی تامین می‌شود. محصولات آن غلات، حبوبات و سبزی ،صیفی‌جات می‌باشد. شغل اهالی، زراعت، دامپروری و صنوف مرتبط است . این دهستان از 8 آبادی تشکیل شده و نفوس در حدود ۲۵۰۰ تن و قراء مهم آن عبارتند از: خنگشت که مرکز دهستان است ، نظام آباد، علی آباد، کافتر و حسین آباد، چشمه‌رعنا، سه‌قلات، امیر‌آباد (قلعه کربلایی خسرو).
خُنگِشت، روستای از توابع بخش مرکزی شهرستان اقلید در استان فارس ایران است. مردم این روستای نسبتا بزرگ تشکیل شده از خنگشتی ها و طایفه کردشولی می‌باشد که در گذشته نسبتا نزدیک سرستیز و درگیری باهم داشته‌اند. قومیت‌های این روستا همانند سایر مناطق کشور که دارای آداب و رسوم متفاوتی است، از نظر قومی با یکدیگر متفاوت بوده و تعصبات قبیلگی خاص خود را دارا هستند. مالک عمده اراضی این روستا و توابع آن در دوران حاکمیت پهلوی عطاخان ستوده کردشولی، فرزندان و برادرانش بوده اند که پس از فروپاشی حکومت پهلوی و اصلاحات ارضی دوران جمهوری اسلامی، زمین‌های آن تحت نظر هیئت‌های محلی به اهالی روستا و توابع واگذار گردید.این روستا با دارا بودن یک امام زاده، یکی از جاذبه‌های توریستی شهرستان اقلید و شمال فارس محسوب می‌شود.