95) زياد بن خصفه : از ياران مخلص اميرالمؤمنين و امام حسن عليه السلام است . على عليه السلام او را براى جنگ با خريت بن راشد كه به سوى مدائن رفته بود، فرستاد.و او با خريت و ديگر خوارج كه با او بودند درگير شد و آنها را از مدائن راند. تنقي حال مقال : 1/455.
اميرالمؤمنين عليه السلام ، زياد بن خصفه (95) را به همراه عده اى در تعقيب شمارى از خوارج گسيل داشته بود، و چون خبرى از محل استقرار خوارج به حضرت رسيد نامه اى به زياد نوشت و او را در انجام ماءموريتش راهنمايى فرمود. اين نامه توسط شخصى به نام عبدالله بنواءل (96) ارسال شد. او مى گويد: نامه را گرفتم و از نزد اميرالمؤمنين عليه السلام بيرون آمدم و من در آن روزها جوانى نوخاسته بودم . اندكى رفتم و بازگشتم وگفتم : يا اميرالمؤ منين وقتى نامه را به زياد بن خصفه رساندم همراه او به جنگ دشمنت بروم ؟ فرمود: اى پسر برادر، چنين كن ، به خدا سوگند، اميدوارم كه تو براى پيروزى حق و سركوب گروه ستمكار از ياوران من باشى . عرض كردم : يا اميرالمؤمنين ، به خداسوگند، من چنين خواهم بود و در زمره آنان ، آن گونه كه تو دوست مى دارى .
بعد از به قدرت رسيدن امام ، حضرت جمعى را به شام فرستاد تا با معاويه مذاكره كنند پس ار مذاكره تندى كه بين آنان و معاويه در گرفت و جمعيت متفرق شدند معاويه مامورى فرستاد نزد زياد بن خصفه (رئيس قبيله اى قدرتمند بود) و خصوصى با او وارد مذاكره شد و به او گفت : برادر، على (ع ) با ما قطع رحم كرده است رهبر ما را كشته وبه قاتلان عثمان پناه داده است من از تو تقاضاى كمك دارم و تعهد مى كنم بين خود و خداىخودم كه پس از پيروزى هر يك از دو ايالت (مصر، بصره ) را كه تو دوست داشته باشى به تو واگذار مى نمايم !!