خزب. [ خ َ زَ ] ( ع مص ) آماسیدن و یا فربه شدن که گویا برآماسیده است. || مبتهج گردیدن پوست. || آماس کردن پستان ناقه و تنگ شدن سوراخهای آن. || خشک شدن و کم شیر گردیدن پستان ناقه. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). خزب. [ خ َ زَ ] ( ع اِ ) سفال.( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از لسان العرب ). خزب. [ خ َ زِ ] ( ع ص ) گوشت نرم و سست. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). خزب. [ خ َ زَ ] ( اِخ ) نام کوهی است به یمامه. ( منتهی الارب ). رجوع به معجم البلدان یاقوت شود.
معنی کلمه خزب در فرهنگ فارسی
نام کوهی است بیمامه
جملاتی از کاربرد کلمه خزب
پس از سرنگونی حکومت غربگرای عراق در کودتای عبدالکریم قاسم، لبنان اهمیت بیشتری برای ایران پیدا کرد. شاه به تیمور بختیار، رییس ساواک، دستور داد تدابیری برای مهار ناصریسم صورت گیرد و مجتبی پاشایی مسئول خاورمیانه ساواک، «طرح سبز» را بدین منظور تدوین کرد. او در دیدار با بختیار و علوی‌کیا گفت «با (ناصریسم) باید در سواحل خاورمیانه مبارزه کنیم و متوقفش کنیم تا مجبور نباشیم بر خاک ایران خون بریزیم». پاشایی و پاکروان لبنان را تنهای کشور دموکراتیک عربی می‌دانستند که بیطرفیش با به قدرت رسیدن ناصریسم از بین می‌رفت. پاشایی معتقد بود اگر مردم لبنان با ایران رابطه داشته باشند جلوی نزدیکی آنان به ناصریسم گرفته خواهد شد. او حامی تکیه بر پیوندهای موجود مذهبی به خصوص با شیعیان بود. حکومت ایران شروع به پرداخت کمک ماهانه ۳۳ هزار دلاری به جامعه شیعیان لبنان کرد. بنا بر طرح سبز، ۸۰ درصد کمک‌ها را پاشایی به مدارس شیعه و بقیه را به ملاهای لبنانی پرداخت می‌کرد. در انتخابات ۱۹۶۰ لبنان، ساواک به تشویق شمعون، برای جلوگیری از پیروزی نامزدهای ناصریست ۳۳۰ هزار دلار هزینه کرد. حزب عمدتا مارونی فالانژ (کتائب) برای دریافت بخش اصلی این هزینه انتخاب شد ولی رهبری این حزب آن را نپذیرفت چرا که می‌خواست استقلال خود را خفظکند و مدیون ایران نباشد. با این حال این خزب روابط نزدیک خود با ایران را حفظ کرد و در روزنامه‌هایش به ناصر حمله و ایران را ترویج می‌کرد. وعده اجازه دادن به عبور پروازهای ایروان به لبنان از فراز ایران، حمایت حزب دست راستی ارمنی داشناک را جلب کرد.
خزب سوسیال دموکرات آلمان تحت رهبری گرهارد شرودر، دوباره پس از انتخابات فدرال ۱۹۹۸ در ائتلاف با حزب سبز موفق به تشکیل دولت شد. این حزب در انتخابات بعدی در سال ۲۰۰۲ هم پیروز شد، اما در انتخابات فدرال سال ۲۰۰۵ با اختلاف اندکی از حزب دموکرات مسیحی شکست خورد و شرودر بعنوان رهبر حزب قدرت را به آنگلا مرکل واگذار کرد. با این‌حال حزب سوسیال دموکرات تا سال ۲۰۰۹ همچنان در دولت ائتلافی به رهبری حزب اتحادیه دموکرات مسیحی باقی ماند. بعد از یک دوره چهار ساله حضور در اپوزیسیون از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ که حزب اتحادیه موفق به تشکیل دولت با حزب دموکرات آزاد شده بود، از سال ۲۰۱۳ سوسیال دموکرات‌ها با حضور در دولت ائتلافی به رهبری اتحادیه دموکرات مسیحی موافقت کردند. این حضور در ائتلاف بزرگ در انتخابات فدرال ۲۰۱۷ نیز تمدید شد.