خدیان

معنی کلمه خدیان در لغت نامه دهخدا

خدیان. [ خ َ ] ( ع مص ) بشتاب رفتن ستور. ( تاج المصادر بیهقی ): خَدْی ؛ بشتاب رفتن و گام فراخ نهادن. ( منتهی الارب ). رجوع به خدی شود.

جملاتی از کاربرد کلمه خدیان

پرستشگران دین ویدیک برای برآورده شدن خواسته‌های خود قربانی تقدیم خدیان می‌کردند. این مردم باور داشتند که این قربانی در صورتی مورد قبول بیشتر خدایان قرار می‌گیرد که همراه با اجرای اشعار و سرودهایی در وصف خدا باشد. این عامل به وجود آمدن وداها شد. مراسم قربانی به خرج شخص خاصی انجام می‌شد که قربانی‌کننده (yajamāna) نام داشت. این مراسم در دوره‌های اولیه بسیار ساده بود و به معبد یا تصاویر نیاز نداشت. مراسم روی یک قربانگاه (vedi) انجام می‌شد، که یک سکوی چهار ضلعی بود. برپا داشتن آتش (agnyādheya) یک جزء ضروری برای اجرای هر مراسم عمومی بزرگ بود.