خالد بن عبدالله قسری

معنی کلمه خالد بن عبدالله قسری در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] خالدبن عبداللّه قَسْری، امیر مکه و عراق در عصر اموی می باشد.
نام و نسب کامل وی خالد بن عبداللّه بن یزید بن أسد بن کُرز بن عامر بن عبداللّه بن عبدشمس بن غَمغَمة بن جریر یَشْکُری بَجلی قسری یمانی است او به قبیله بَجیله منسوب است.
کنیه خالد
و کنیه اش ابوالهیثم و ابویزید بود.
وجه تسمیه قسری
برخی خالد را قَسری منسوب به قَسربن عَبقَر، یکی از طوایف بجیله ، و بعضی نیز وی را قَصری منسوب به قصرِ ابن هُبَیْره یا قصر بِجیله دانسته اند. جد اعلای وی، کُرْز بن عامر، برده های فراری از موالی عبدقَیْس از ناحیه هَجَر و به قولی یهودی تبار و از شهر تیماء و جده وی زَرْنب زنی بدنام بود.
گزارشات مختلف درباره پدر و پدربزرگ خالد
...

جملاتی از کاربرد کلمه خالد بن عبدالله قسری

هشام بن عبدالملک از وی دوری می‌جست و از وی وحشت داشت بنابراین تا زمانی که وضعیت خود را روشن بسازد، زید را به عنوان متهم نزد خالد بن عبدالله قسری تحت نظر قرار داد؛ و هنگامی که بی گناهی وی اثبات شد به کوفه رفت و در آنجا منزل گزید و شیعیان را گرداگرد خود جمع نمود.