حسین کاشفی

معنی کلمه حسین کاشفی در لغت نامه دهخدا

حسین کاشفی. [ ح ُ س َ ن ِش ِ ] ( اِخ ) ابن علی بیهقی هروی واعظ کاشفی معروف به «ولی » صاحب «روضةالشهداء» و «رشحات عین الحیات » در مشایخ نقشبندیان و جز آن. وی 910 هَ. ق. 1504/ م. درگذشت. ( الذریعه ) ( اعیان الشیعه ج 27 ص 50 ) ( کشف الظنون ) ( روضات الجنات 256 و 756 ) ( هدیة العارفین ج 1 ص 316 )( تاریخ ادبیات براون ). رجوع به کاشفی و واعظ شود.

معنی کلمه حسین کاشفی در فرهنگ فارسی

ابن علی بیهقی هروی واعظ کاشفی معروف به ولی صاحب روضه الشهرائ و رشحات عین الحیات و در مشایخ نقشبدیان و جز آن

جملاتی از کاربرد کلمه حسین کاشفی

چنان‌که مرتضی مطهری در کتاب حماسه حسینی می‌نویسد نبرد کربلا در برخی از منابع بخصوص کتاب‌هایی که برای مجالس روضه و عزا نوشته شده به شدت دچار تحریف شده‌است نظیر روضه الشهدا اثر حسین کاشفی (ف. ۹۱۰ هجری قمری)، محرق القلوب اثر مهدی نراقی و اسرار الشهادة اثر فاضل دربندی.

ملا حسین کاشفی در قرن دهم هجری تصنیفی (بازنویسی‌ای) از روی کلیلهٔ بهرام شاهی ترتیب داد و نام اثر را انوار سهیلی گذاشت.