حسین بن علی بن بابویه

معنی کلمه حسین بن علی بن بابویه در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] اِبْن بابِوَیه ْ، ابوعبدالله ، حسین بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی (زنده در ۳۷۸ق )، فقیه، محدث و متکلم شیعی است. او برادر شیخ صدوق است. از خصوصیات وی، داشتن حافظه ای قوی بوده است.
درباره تاریخ و محل ولادت و زمان درگذشت او اطلاعاتی در منابع نیست.
وی از پدرش علی بن بابویه که از برجسته ترین فقها و محدثان عصر خویش بود، اجازه نقل حدیث داشت. از این رو می توان گفت او از مجلس درس پدر استفاده می کرده است.

جملاتی از کاربرد کلمه حسین بن علی بن بابویه

ابومحمد هارون، فرزند موسی تلعکبری (متوفی ۳۸۰ ه‍.ق)، محمد صدوق (متوفی ۳۸۱ ه‍.ق)، حسین بن علی بن بابویه برادر صدوق، احمد بن علی بن سعید کوفی، محمد بن عمران کاتب مرزبانی، ابویحیی بن نباته، ابوالحسن علی بن محمد کاتب، ابوالقاسم عبدالله بن عثمان بن یحیی، احمد بن سهل دیباجی.