حساب گاه

معنی کلمه حساب گاه در لغت نامه دهخدا

حساب گاه. [ ح ِ ] ( اِ مرکب ) دیوان که در هندوستان آنرا کچهری گویند. ( آنندراج ). جای حساب کشیدن. || کنایه از روز قیامت و صحرای محشر :
اهل فریقین در تو خیره بمانند
گر بروی در حسابگاه قیامت.سعدی.ز شرم کثرت عصیان من به رعشه فتد
حسابگاه قیامت چو ارض نیشابور.عرفی ( از آنندراج ).

معنی کلمه حساب گاه در فرهنگ فارسی

دیوان که در هندوستان آن را کچهری گویند کنایه از روز قیامت و صحرای محشر

معنی کلمه حساب گاه در فرهنگستان زبان و ادب

{control account, cost account, CA} [مدیریت-مدیریت پروژه] سطح واپایش مدیریتی برای ارزیابی عملکرد پروژه که در آن گسترۀ کار، بودجه، هزینۀ واقعی و برنامۀ زمان بندی در مقایسه با ارزش عملکردی به صورت یکپارچه بررسی می شود

جملاتی از کاربرد کلمه حساب گاه

بر اساس منابع معتبر از نیمه‌های سده دوم میلادی جشن ظهور خداوند در ششم ژانویه برگزار می‌شد، و برگزاری این جشن جنبه‌ای همگانی داشت. همه مسیحیان تا سده چهارم میلادی جشن ظهور خداوند را با هم در ششم ژانویه جشن می‌گرفتند. پس از سده ۴ میلادی به تصویب کلیسای کاتولیک رم، میلاد مسیح را در ۲۵ دسامبر برابر با ۵ دی و تعمید را در ۶ ژانویه جشن گرفتند. تاریخ میلاد مقدس مسیح یک موضوع عقیدتی نیست، بلکه تنها یک حساب گاه‌شماری است و در این روزها برای کلیساها هیچ‌گاه موضوع بحث‌انگیزی نخواهد بود.