حروف لثوی

معنی کلمه حروف لثوی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حروف لثوی، حروف متکی به لثه در وقت تلفظ است.
«لثه» یعنی گوشت بن دندان، و حروف لثوی «ن»؛ «ل»؛ «ر» هستند که لثه در ادای آن ها مؤثر است.
حروف ذولقی
برخی به اعتبار دخالت تیزی نوک زبان در ادای این سه حرف به آن ها «حروف ذولقی» نیز گفته اند، که البته نام معروف همان «حروف لثوی» است.
اقوال در تعیین مصادیق
اقوال دیگری در تعیین مصادیق حروف لثوی وجود دارد. برخی به دو حرف راء و لام بسنده کرده اند، برخی طاء، دال و تاء را مصداق حروف لثوی دانسته اند، و قول دیگر، حروف لثوی را ظاء، ذال و ثاء دانسته، و قول پنجم حروف راء، زای، سین و صاد را نام می برد.

جملاتی از کاربرد کلمه حروف لثوی

همین‌طور، با تبعیت از لهجهٔ مومباسا، در نوشتار عربی، بین حروف [t] و [d] دندانی و لثوی تفاوت وجود دارد. برای نشان دادن هم‌خوان‌ّهای دندانی، از همان حروف «ت» برای صدای [t̪] و «د» برای صدای [d̪] استفاده می‌شود. برای حروف لثوی، با الهام گرفتن از الفبای اردو، بر روی این دو حرف، یک «ط» کوچک قرار می‌گیرد. (از لحاظ تاریخی، این «ط» ربطی به حرف «ط» ندارد و در نتیجهٔ سریع نوشتن با دست حروف چهار نقطه‌ای می‌باشد) از حرف «ٹ» برای صدای [t] و از حرف «ڈ» برای صدای [d] استفاده می‌شود. باید توجه داشت که کاربرد و تلفظ این دو حرف با کاربرد و تلفظ آنها در الفبای اردو متفاوت است.