حدیج. [ ح ُ دَ ] ( ع اِ ) ( ابو... ) لکلک. لقلق. ( منتهی الارب ). حدیج. [ ح ُ دَ ] ( اِخ ) ابن ابی عمرو مصری. از مستوردبن شداد، حدیثی منکر نقل کند. ابن یونس در تاریخ مصر او را یاد کرده گوید ندانستم آن را از کجا آورده. یزیدبن ابی حبیب از وی روایت کند که مستورد گفت شنیدم پیغمبر می گفت هر امتی را اجلی است و اجل امت محمد صد سال است. ( لسان المیزان ج 2 ص 181 ). حدیج. [ ح ُ دَ ] ( اِخ ) ابن سلامة، مکنی به ابی شباث. صحابی است. ( منتهی الارب ). حدیج. [ ح ُ دَ ] ( اِخ ) ابن معاویه. از یحیی حمانی روایت دارد. ابن حزم او را مجهول داند. ( لسان المیزان ج 2 ص 181 ). ابن عبدربه مردی بنام حدیج را خادم معاویةبن ابی سفیان شمرده است. ( عقدالفرید ج 7 ص 20 ).
معنی کلمه حدیج در فرهنگ فارسی
ابن معاویه از یحیی حمانی روایت دارد
جملاتی از کاربرد کلمه حدیج
در ادامه همین جنگ، محمد در حالی که در حال فرار بود، توسط معاویه بن حدیج کشته شد و جنازه اش را در شکم الاغ مُرده‌ای کرده و آتش زدند. عایشه با شنیدن این خبر، تا آخر عمر از خوردن گوشت کباب شده، امتناع می‌کرد.
معاویه بن ابی سفیان بعد از ماجرای حکمیت، به معاویه بن حدیج نامه ای فرستاد و از او درخواست کرد که به مصر حمله کند.بعد از درگیری محمد بن ابی بکر به دلیل آن‌که یارانش او را رها کردند، شکست خورد.معاویه بن خدیج به محمد بن ابی‌بکر گفت: من تو را از روی ظلم نمی‌کشم، بلکه بخاطر عثمان تو را می‌کشم. محمد بن ابی‌بکر گفت: تو را با عثمان چه کار، عثمان بر خلاف حق عمل کرد، و احکام قرآن را تغییر داد، ما نسبت به اعمال و کردار او اعتراض کردیم و از وی خواستیم از خلافت کنار رود، او هم کنار نرفت. مردم هم جمع شدند و او را کشتند. معاویة بن خدیج بسیار ناراحت شد، گردن محمد بن ابی‌بکر را زد و بعد او را داخل الاغ مرده‌ای کرد و آتش زد. عایشه با شنیدن این خبر، تا آخر عمر از خوردن گوشت کباب شده، امتناع می‌کرد.
محمد بن عبدالرحمان بن معاویه بن حدیج (عربی: محمد بن عبد الرحمن بن معاوية بن حديج التجيبي؛ – ۱۸ سپتامبر ۷۷۲) فرمانروای مصر در دوران خلافت عباسی بود.
محمد بن ابی بکر وارد مصر شد و با گروهی به سرکردگی معاویه بن حدیج سکونی که تا به حال در مسئله عثمان بی‌طرف مانده بوند و در حال حاضر از حامیان عثمان بود، وارد جنگ شد. معاویه بن حدیج تا به حال همکاری با معاویه بن ابوسفیان و عمرو عاص را رد کرده بود؛ اما سرانجام به آن دو پیوست و سپاهیان عمروعاص به کمک معاویه بن حدیج، محمد را در مکانی به نام مسنات شکست دادند.
عبدالله بن عبدالرحمان بن معاویه بن حدیج (عربی: عبدالله بن عبد الرحمن بن معاوية بن حديج التجيبي؛ – ۷۷۲) فرمانروای مصر در دوران خلافت عباسی بود.
معاویة بن حدیج (کامل:ابونعیم معاویة بن حدیج کندی) والی مصر در زمان امویان است. معاویة بن حدیج همراه سپاهیان معاویه بن ابی سفیان در جنگ صفین شرکت کرد. در سال ۳۸ ق معاویه بن ابی سفیان سپاهی را تدارک دیده و در خدمت معاویه بن حدیج گذاشت و او را در راس آن سپاه به مصر فرستاد. معاویه بن حدیج توانست مصر را از دست محمد بن ابی‌بکر، کارگزار علی بن ابی‌طالب، بیرون آورد و او را به قتل برساند. او به معاویه بن ابی سفیان وفادار بود و یکی از منتقدان علی بن ابی طالب بود. معاویه بن حدیج در سال ۵۲ ق درگذشت.