معنی کلمه حبیب الله نوبخت شیرازی در دانشنامه اسلامی
نوبخت شیرازی، حبیب اللَّه
(تو 1274/1273 ش)، نویسنده، مترجم، روزنامه نگار و شاعر. در شیراز به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش به پایان برد، سپس برای تحصیل علوم دینی به نجف و کربلا رفت و ادبیات عرب را آموخت.
او علم کلام را از محضر سید محمد مفتی هندی آموخت و ادبیات عرب را نزد شیخ عبدالرحمان کویتی تکمیل کرد و در حوزه ی درس صدر اصفهانی، که مرجع تقلید بود، درس خارج خواند.
وی پس از مراجعت به شیراز مدتی در مدرسه شریعت و پس از تأسیس دارالمعلمین شیراز مدت سه سال در آنجا تدریس کرد. او در 1298 ش در شیراز مجله های «دنیای ایران»، «فکر آزاد» و روزنامه ی «بهارستان» در 1299 ش مجله ی «گل آشتی» را در شیراز تأسیس و منتشر نمود. نوبخت از طرفداران رضاشاه بود به همین علت شاه او را به مدیریت مجله ی نظامی «قشون» که در 1340 ق تأسیس شده بود، برگزید.
او در دوره های ششم و هفتم از طرف مردم بهبهان به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد. وی مدتی نیز ریاست کتابخانه ی سلطنتی را بر عهده داشت. از دیگر آثارش: «شاهنامه پهلوی»؛ «علم تربیت یا پداگوژی»؛ «علم روح علم طبایع»؛ «ماوراء مدرسه»؛ «فلسفه فازیسم»؛ «قانون فکر»، در علم منطق؛ «تاج جاحظ»، ترجمه؛ «کارنامه»، ترجمه؛ رساله ی «سفرای محمد»؛ «پندنامه»، شعر؛ «دیوان» شعر.