معنی کلمه جناء در لغت نامه دهخدا
جناء. [ ج َ ] ( ع مص ) بر روی افتادن. ( منتهی الارب ). رجوع به جنوء شود.
جناء. [ ج ُن ْ نا ] ( ع اِ ) ج ِ جانی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به جانی شود.
افزون بر كارگزاران و معاونان برجسته ى سفيران كه معمولا در بغداد يا شهرهاى پيرامون آن زندگى مى كردند. وكيلان ساكن در ديگر سرزمين هاى شيعه نشين نيز در خدمت نايبان چهارگانه و زير نظر آنان مشغول فعاليت بوده اند. ره آورد بررسىمفصّل در منابع رجالى و روايى ، يافتن نامچهل تن از اين وكيلان بوده است . برخى از آنان عبارتند از: حسن بن نضر قمى ،اءبوصدام ، ابوعلى محمدبن احمدبن حمّاد مروزى محمودى ، جعفربن عبدالغفار، ابوالحسين محمدبن جعفر اسدى رازى ، محمدبن شاذان بن نعيم نيشابورى ، قاسم بن علاءآذربايجانى ، حسن بن قاسم بن علاء آذربايجانى ، على بن حسين بن على طبرىسمرقندى ، ابومحمّد جعفربن معروف كشى ، بسّامى ، عاصمى ، ابوجعفر محمدبن علىشلمغانى ،ابوالقاسم حسن بن احمد، ابوجعفر محمدبن احمد زجوزجى ، ابوجعفر محمدبنعلى اسود، محمّد بن عباس قمى ، احمدبن متّيل قمى ، ابوعبداللّه بزوفرى ، ابو على محمدبن ابى بكر همام بن سهيل كاتب اسكافى ، ابومحمّد حسن بن على جناء نصيبى و... .