تنصیب
جملاتی از کاربرد کلمه تنصیب
کنستانتین یکم[E ۵] نیز در ابتدای قرن چهارم پس از پیروزی بر ماکسنتیوس[E ۶] و لیسینیوس[E ۷] وضعی شبیه به این در برابر خدای مسیحیت اتخاذ می‌کند.[یادداشت ۱۰] اظهار چنین قربتی به خداوند (از طرف هریک از دو شاه) بدون تردید حاکی از نوعی تطابق‌های ساختاری است. در اینجا شایستهٔ یادآوری است که در طرف شرقی، نقش برجسته تنصیب ساسانی «شاه شاهان حلقه‌ای را به نشانه فرمانروایی الهی خود از اهورامزدا می‌گیرد و بدین طریق خداوند قدرت را به فرمانروای دنیوی منتقل می‌کند»، و در طرف مقابل هم شواهد تصویری فراوانی وجود دارد که به قریب قیصر به خدا تأکید دارد و وی را به عنوان مجری ارادهٔ الهی بر روی زمین معرفی می‌کند. همچنین در مورد آنچه مربوط به انگیزه‌ها، هدف‌ها و نتایج سیاست مذهبی کنستانتین، می‌توان گفت با اوضاع مذهبی دولت ساسانی شباهت‌های غیرقابل انکاری دارد. از آنجا که حمایت از دین زردشت توسط پادشاهان ساسانی، مدت‌ها پیش از «چرخش کنستانتین» آغاز شده، پس تحول سیاسی مذهبی در دولت ساسانی برای حوادث مغرب‌زمین حائز اهمیت بوده‌است.
عمدهٔ مطالب سفر لاویان به احکام، آیین‌ها و وظایف کاهنان اسرائیل که از سبط لاوی—خاصه فرزندان هارون—هستند می‌پردازد. باب‌های ۱ تا ۷ جزئیات مراسم گوناگون قربانی و هدایا به خدا را شرح می‌دهند. تقدیم قربانی‌های صلح، سوختنی، غلات، گناه، مجازات، تقدیس و تنصیب هر کدام مواد، روش و اهداف خاصی برای کفاره گناهان و ابراز سپاسگزاری دارند. احکامی نیز دربارهٔ قربانی‌های کاهن اعظم، خانوادهٔ او و کلّ قوم اسرائیل وجود دارد. باب‌های ۸ تا ۱۰ به تنصیب هارون و پسرانش به عنوان نخستین کاهنان اسرائیل اختصاص دارد. موسی هارون، پسرانش و نوادگانشان از طایفهٔ لاوی را با قربانی‌ها، جامه‌های خاص و مراسم مسح‌کردن تقدیس می‌کند. هارون در ردای اولین کاهن اعظم اسرائیل، نخستین قربانی‌ها را تقدیم می‌کند. دو تن از پسران هارون—ناداب و ابیهو—به دلیل آتش نامجاز تقدیم شده به خدا سوزانده و کشته می‌شوند. پس از آن قوانینی دربارهٔ رفتار کاهن و سوگواری ذکر می‌شود.