تمایر

شیوه تولید (به انگلیسی: Manner of articulation) یکی از پارامترهای اصلی طبقه‌بندی آواها در آواشناسی تولیدی است که به نوع فرایند به کار رفته در تولید آوا می‌پردازد. تمایر میان واکه و همخوان معمولاً از طریق این پارامتر انجام می‌پذیرد. بر اساس این پارامتر، برحسب نوع بست اندام‌های تولیدی، همخوان‌ها تقسیم‌بندی می‌شوند. این اصطلاح در نظریه مختصه‌های ممیز جایگاه ویژه‌ای دارد و یکی از پنج بُعدی است که توسط آن آواهای گفتار تحلیل می‌شود.