تذکره لباب الالباب

معنی کلمه تذکره لباب الالباب در دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] تذکرة لباب الالباب اثر محمد عوفی از تذکره نویسان اوائل قرن هفتم هجری، به فارسی پیرامون فضیلت شعر و شاعری و منتخبات اشعار از شاعران باستان و زندگانی آنان می باشد، که به قلم محمد عباسی صورت پذیرفته است و مقدمات انگلیسی آن را به فارسی ترجمه نموده است.
جلد اول با دو مقدمه از آقای ادوارد بروان از دانشگاه کمبریج که در سال های 1903 و 1906 میلادی نوشته شده، آغاز می گردد. سپس مقدمه ای از محمد بن عبدالوهاب قزوینی در ترجمه مؤلف و بعد از آن مقدمه کتاب ذکر شده است.
جلد اول با معرفی 12 باب آغاز می گردد. انتهای جلد اول شامل تعلیقات محمد بن عبدالوهاب می باشد. تا باب هشتم در جلد اول، و باب هشتم به بعد در جلد دوم ذکر شده است. جلد دوم با مقدمه ای از مصحح آغاز می شود.
در جلد اول کتاب هفت فصل ذکر شده است.
کتاب مقارن پایان ربع اول سده سیزدهم میلادی حدود دویست و پنجاه سال مقدم بر تذکره دولتشاه و پیش از اشتهار سعدی برزگ شیرازی تألیف شده است. اگر چه مؤلف مدعی نیست که نخستین تذکره و گزیده اشعار شعرای پارسی زبان نیست؛ اما قدیمی ترین اثر در این مقوله می باشد.

جملاتی از کاربرد کلمه تذکره لباب الالباب

تذکره لباب الالباب به لحاظ ساختاری در این باب، از تذکرهٔ دیگری به عربی به نام یتیمة الدهر الگو گرفته‌است. در یتیمه‌الدهر هم فصلی تحت عنوان سلاطین شاعر وجود دارد.