تذکره المتقین

معنی کلمه تذکره المتقین در دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] «تذکرة المتقین»، اثر میرزا محمد بهاری همدانی نجفی است به زبان فارسی و مشتمل بر مطالبی در باب اخلاق و آداب اسلامی است که با استناد به آیات قرآن کریم، روایات و حکایات متنوع نگارش یافته است. آداب توبه، آداب مراقبت، آداب رفاقت، آداب سلوک با زن و عیال، آداب تربیت اولاد، آداب زیارت، و آداب حج از جمله مباحث کتاب به شمار می آید.
«تذکرة المتقین»، با سعی و کوشش میرزا اسماعیل بن حسین تبریزی، مشهور به مسئله گو در سال 1329ق، جمع آوری گردیده است.
کتاب، مشتمل بر چهار دفتر است که دفتر اول، دارای 7 بخش، دفتر دوم، شامل 4 بخش، دفتر سوم، حاوی 3 بخش و دفتر چهارم، متضمن 1 بخش می باشد.
نثر کتاب، ساده و روان است.
در دفتر اول، مجموعه ای از آداب توبه، مراقبه، رفاقت، سلوک با زن و عیال، تربیت اولاد، زیارت و حج می باشد.

جملاتی از کاربرد کلمه تذکره المتقین

مؤلف سیمای فرزانگان اشاره می‌کند از قراری که شنیده شده برخی با عمل کردن به مضامین کتاب تذکره المتقین اثر ادیب عارف شیخ اسماعیل تائب به مقامات بلندی رسیده‌اند.(همان ص ۴۱)
تائب را می‌توان یکی از کثیر التألیف‌ترین افراد چه در حوزهٔ نظم و چه در حوزهٔ نثر به شمار آورد. اگرچه بسیاری از آثارش – متأسفانه- تا به امروز به زیور طبع آراسته نشده‌است و به صورت خطی در گوشه و کنار کتابخانه‌ها گرد و خاک می خورند. تا آنجا که از نوشته‌های دیگران استنباط می گردد فقط دو اثر وی در ایام حیاتش چاپ شده‌است. که یکی از آن‌ها منظومهٔ هدهد سلیمان و دیگری تذکره المتقین در شرح احوال ملاحسینقلی همدانی، سید احمد کربلایی و شیخ محمبد بهاری همدانی است که توسط انتشارات مکتبه المصطفوی قم به چاپ رسیده است.