بنی اسرائیل و موسی

معنی کلمه بنی اسرائیل و موسی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بنی اسرائیل و موسی (قرآن). در این مقاله برخی از آیاتی از قرآن کریم که در آنها به آزار و اذیت حضرت موسی علیه السلام توسط بنی اسرائیل اشاره شده است، آورده می شود.
حضرت موسی علیه السّلام از سوی بنی اسرائیل مورد آزار اذیت قرار می گرفت.یـایها الذین ءامنوا لاتکونوا کالذین ءاذوا موسی...(ای کسانی که ایمان آورده اید! همانند کسانی نباشید که موسی را آزار دادند؛ و خداوند او را از آنچه در حق او می گفتند مبرا ساخت؛ و او نزد خداوند، آبرومند (و گرانقدر) بود!) (فاعل «اذوا»، بنی اسرائیل است. ) واذ قال موسی لقومه یـقوم لم تؤذوننی...((به یاد آورید) هنگامی را که موسی به قومش گفت: «ای قوم من! چرا مرا آزار می دهید با اینکه می دانید من فرستاده خدا به سوی شما هستم؟!» هنگامی که آنها از حق منحرف شدند، خداوند قلوبشان را منحرف ساخت؛ و خدا فاسقان را هدایت نمی کند!)
نافرمانی بنی اسرائیل
بنی اسرائیل از دستورات موسی علیه السلام، در ورود به بیت المقدس، تمرد و نافرمانی می کردند.یـقوم ادخلوا الارض المقدسة...(ای قوم! به سرزمین مقدّسی که خداوند برای شما مقرّر داشته، وارد شوید! و به پشت سر خود بازنگردید (و عقب گرد نکنید) که زیانکار خواهید بود!») قالوا یـموسی انا لن ندخلهآ ابدا ما داموا فیها...((بنی اسرائیل) گفتند: «ای موسی! تا آنها در آنجا هستند، ما هرگز وارد نخواهیم شد! تو و پروردگارت بروید و (با آنان) بجنگید، ما همینجا نشسته ایم»!)
معجزه سنگ آب
بنی اسرائیل از موسی علیه السلام، برای رفع کمبود آب آشامیدنی خود درخواست کردند.... واوحینآ الی موسی اذ استسقـیه قومه ان اضرب بعصاک الحجر...(ما آنها را به دوازده گروه -که هر یک شاخه ای (از دودمان اسرائیل) بود - تقسیم کردیم. و هنگامی که قوم موسی (در بیابان) از او تقاضای آب کردند، به او وحی فرستادیم که: «عصای خود را بر سنگ بزن!» ناگهان دوازده چشمه از آن بیرون جست؛ آنچنان که هر گروه، چشمه و آبشخور خود را می شناخت. و ابر را بر سر آنها سایبان ساختیم؛ و بر آنها «مَن» و «سَلوی» فرستادیم؛ (و به آنان گفتیم:) از روزیهای پاکیزه ای که به شما داده ایم، بخورید! (و شکر خدا را بجا آورید! آنها نافرمانی و ستم کردند؛ ولی) به ما ستم نکردند، لکن به خودشان ستم می نمودند.)
انتظار بنی اسرائیل از حضرت موسی
...

جملاتی از کاربرد کلمه بنی اسرائیل و موسی

در کتاب مقدس یهودیان و مسیحیان، خداوند به نام یهوه به بنی اسرائیل و موسی معرفی می‌شود. در باور دسته دیگری از دین‌ها از جمله بوداگرایی، هندوگرایی و دین‌های منقرض‌شده‌ای مانند مذهب المپی خدایان زیادی وجود دارند. این خدایان یا ایزدان، معمولاً قادر مطلق نیستند و نمادهای جنبه‌های گوناگون جهان برتر و ماوراءالطبیعه هستند. به این‌گونه دین‌ها، دین‌های چندخدا گفته می‌شود. در باور صوفی‌گرایان، موجود برتر یعنی خدا، (که صوفیان آن را «حق» می‌نامند) موجودی است که به هیچ‌یک از صفاتی که در جهان ما یا در ذهن ما حضور دارند، منسوب نیست. گروه دیگری (از جمله عده‌ای از صوفیان) به همه‌خدایی باور دارند. همهٔ خداباوران یا به‌دیگر سخن، گروندگان به مفهوم وحدت وجود، کل همین جهان را برابر با خدا می‌دانند. گروه دیگری نیز به خدافراگیردانی (Pantheism) باور دارند. خدافراگیردانی شکلی از خداپرستی است که معتقد است خدا دربرگیرندهٔ جهان است ولی برابر با جهان نیست؛ یعنی جهان ما بخشی از خداست.