بطلمیوس چهارم

معنی کلمه بطلمیوس چهارم در لغت نامه دهخدا

بطلمیوس چهارم. [ ب َ ل َ س ِ چ َ/ چ ِ رُ ] ( اِخ ) فیلوپاتر زیرا وی متهم به مسموم ساختن پدر بود و از این رو به طنز وی را فیلوپاتر ( محب الاب ، پدر دوست ) ملقب کردند. از 222 تا 205 ق.م. میزیسته . ( از ناظم الاطباء ). بطلمیوس چهارم پسر بطلمیوس سوم که به فیلوپاتور ملقب بود و از سال 222 تا 205 ق.م. سلطنت مینمود. وی در رافیا که در نزدیکی غزه است لشکر انطیوخس کبیر را منهزم ساخت و قربانیهای زیادبشکرانه این موهبت در هیکل اورشلیم تقدیم نمود لکن چون خواست که بقدس الاقداس درآید بفلج مبتلا گردید. ( قاموس کتاب مقدس ). محب الاب که بنی اسرائیل را مدتی برده کرد و از فلسطین بجانب یونان برد و پس از آن رها کرد و آلات زرین داد تا بر آسمان بیت المقدس بیاویزندو در روزگار او ملک شام انطیاخوس بود و شهر انطاکیه وی کرد و آن شهر بدو باز خوانند و این بطلمیوس بکارزار او رفت و او را بکشت. ( مجمل التواریخ و القصص چ 1ص 126 ). پس از بطلمیوس سوم بتخت نشست. ( 221-204 ق.م. ). در این زمان دولت بطالسه نیمی از قدرت خود را از دست داد وی پادشاهی بود عیاش و دائم الخمر و چنانکه نوشته اند وقتی هوشیار بود که برای مراسم آداب مذهبی حاضر میشد. از این رو او را تری فُن نامیدند که بمعنی سست یا گرم و نرم است. در زمان او معشوقه اش آگاتوکله نفوذی زیاد در امور دولتی داشت و بعد از او زنان بدعمل بر او مسلط بودند. در این زمان سوریه قوت گرفت و مصر چند شهر در آنجا از دست داد ( صور و غیره ). فلسطین نیز از مصر جدا شد و در این زمان دولت بطالسه دریونان با مقدونیه ضدیت میکرد تا بجنگ فیلیپ پادشاه مقدونیه با اِتولیان یونانی خاتمه دهد. از کارهای این پادشاه معبدی است که برای هومر شاعر حماسی معروف یونان ساخته است. ( از ایران باستان چ 2 جیبی ص 2155 ).

معنی کلمه بطلمیوس چهارم در دانشنامه آزاد فارسی

بَطلَمیوس  چهارم (ح ۲۳۸ـ۲۰۵پ م)(Ptolemy IV)
(ملقب به پدَردوست) پادشاه مقدونی مصر (حک: ۲۲۱ـ۲۰۵پ م) پسر و جانشین بطلمیوس سوم. وی زمامداری سست عنصر بود و در دورۀ حکومت او سوریه از مصر جدا شد و آشوب های پراکنده، مصر را به بی ثباتی کشاند. مورّخان عهد باستان، بطلمیوس چهارم را پادشاهی می گسار، خوش گذران و زیر نفوذ و تأثیر اطرافیان بدنام خود توصیف کرده اند که به تحریک آنان، مقدمات قتل مادر، عمو و برادر خود را فراهم آورد. پس از مرگش، اطرافیان دسیسه باز وی مرگ او را پنهان نگاه داشتند و یک سال بعد با کشتن ملکه، جانشین جوان بطلمیوس را کاملاً تحت نفوذ خود درآوردند.

جملاتی از کاربرد کلمه بطلمیوس چهارم

فرهنگ هلنیستی جایگزین فرهنگ بومی مصری نشد، زیرا بطلمیوسیان برای جلب وفاداری مردم از سنت‌های ریشه‌دار حمایت می‌کردند. آن‌ها معابد جدیدی به سبک مصری ساختند، از فرقه‌های سنتی حمایت کردند و خود را فرعون معرفی می‌کردند. در این دوره برخی از سنت‌ها در هم آمیختند، مثل خدایان یونانی و مصری که به معبودهای ترکیبی نظیر سراپیس تبدیل شدند، یا سبک مجسمه‌سازی یونانی کلاسیک که بر نقوش سنتی مصری تأثیر گذاشت. بطلمیوسیان همیشه تلاش می‌کردند مصریان را برای راضی نگه دارند، اما با شورش‌های داخلی، رقابت‌های شدید خانوادگی و جمعیت قدرتمند اسکندریه که پس از مرگ بطلمیوس چهارم تشکیل شد، دست و پنجه نرم می‌کردند. علاوه بر این، افزایش وابستگی روم به واردات غلات از مصر، آنان را به وضعیت و ثبات سیاسی مصر بسیار علاقه‌مند کرد. شورش‌های مداوم مصری‌ها، رقابت‌های سیاسی و ظهور مخالفان قدرتمند خاور نزدیک، آبستن بروز بی‌ثباتی شد و روم را بر آن داشت نیروهایش را به مصر بفرستد تا این کشور را به استانی از امپراتوری خود تبدیل کند.