باباسالار

معنی کلمه باباسالار در لغت نامه دهخدا

باباسالار. ( اِخ ) تیره ای از طایفه بکش ممسنی فارس. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 90 ). رجوع به بکش شود.

جملاتی از کاربرد کلمه باباسالار

«دیوان ظهوری ترشیزی» با ۱۳۰۲ غزل هندی به تصحیح و تحقیق اصغر باباسالار و توسط کتابخانهٔ مجلس منتشر گردید. دیوان ظهوری شامل مثنویها، قصیدهها و غزلهای بسیار است و سه دیباچه وی به نثر فارسی بر مجموعه‌های او (نورس، گلزار ابراهیم، خوان خلیل) به نام «سه نثر ظهوری» شهرت بسیار دارد و جزو کتب درسی هندوستان و پاکستان به‌شمار می‌رود، و بر آن شروحی نوشته‌اند.