اهتاء

معنی کلمه اهتاء در لغت نامه دهخدا

اهتاء. [ اَ ت َ ] ( ع ص ) کوژپشت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

جملاتی از کاربرد کلمه اهتاء

چهارمين منقبتى كه وجود مقدس حضرت زهرا سلام الله عليها با پدر و همسر و فرزندانشمشترك است ، در اهتاء و اقتداء و تمسك است يعنى هدايت يافتن و پيروى كردن مردم از آنان ودر موقع نياز، متوسل شدن به آنها. ((انس )) روايت مى كند: