اندوس

بیلو نویسندهٔ کتاب «جستجویی در تبارشناسی افغانستان» از زبان هرودوت پدر تاریخ آورده‌است، در زمانیکه شاه فارس داریوش هیستاسپ قصد لشکرکشی به مقابل سکائی‌ها از طریق باسفورس داشت، حاکم مصری او یک قوت دریائی و نظامی به مقابل مستعمرات یونانی بارکی و کیرینی به لیبیا می‌فرستد؛ و پس از اینکه پارسیان بارکی‌ها را تصرف می‌کنند، آن‌ها را برده کرده و به هنگام برگشت از آنجا آن‌ها را در باخترزمین جابه‌جا می‌سازد. به اساس گفتهٔ هرودوت، این اقوام محل بودو باش خود در باختر زمین را نیز به یاد موطن اصلی شان در لیبیا، «برکه» نام‌گذاری کردند. همین اکنون «برکه» یا «بورکه» نام یکی از ولسوالی‌های ولایت بغلان است. پس از سلطه یونانی برکی‌ها ازنگاه تعداد و نفوذ افزایش یافته و موقعیت بسزائی بطرف هندوکش در شمال و کوه سلیمان در جنوب و در شرق تا به اندوس حاصل می شود. به هنگام سلطنت محمود غزنوی، برکی یک قبیله مهم بوده محمود غزنوی را در اشغال هند همراهی کرده و در گشودن دروازهٔ سومنات نقش مهمی داشته‌اند.

مک‌ماهون در ۱۲ مارچ ۱۸۷۳، با توپخانه اول تیپ پنجم، با رتبه موقتی بردیمن به مدراس در هندوستان اعزام شد. فهرست ارتش نشان می‌داد که وی در اکتبر ۱۸۷۳ به تیپ هشتم در لاکنو اعزام شده بود. آخرین اعزام وی به توپخانه کوه شماره ۱ با نیروهای مرزی پنجاب در منطقه کوهات در مرز شمال غربی بود. به تاریخ ۲۶ ژانویه به وی رتبه نظامی ستوان (افسر جز) اعطا گردید و به تاریخ ۲۵ فوریه ۱۸۷۷ به توپخانه ملحق شد. در اسناد تاریخی توپخانه کوه شماره ۱ (کوهات) نیروی سرحدی پنجات ثبت شده‌است که وی به تاریخ ۹ اوت ۱۸۷۷ با اخذ مرخصی استعلاجی به شهرک مری (یا ماری) در شمال کوهات و در بستر دریای اندوس فرستاده شده بود. وی به تاریخ ۲۲ دسامبر ۱۸۷۷ مرخصی استعلاجی ۱۸ ماهه خود را با ارایه مدرک سلامت که تحت شماله 1144 GGO اعطا شده بود آغاز کرد. ماهیت بیماری وی نامعلوم است.