معنی کلمه انده زدا در لغت نامه دهخدا انده زدا. [ اَ دُه ْ زَ ] ( نف مرکب ) انده زدای. اندوه زدا. آنکه اندوه را می زداید و ازبین می برد : زنگ انده گوهر عمرم بخوردچون کنم انده زدایی مانده نیست.خاقانی.شوم هم در انده گریزم ز انده کز انده به انده زدایی نبینم.خاقانی.داود صوت انده زدای الحان موسیقی سرای ادریس دم ، صنعت نمای ، اعجاز پیدا داشته.خاقانی.