معنی کلمه امامت عام در دانشنامه اسلامی
امامت حق نیز بر دوگونه است: امامت بالاصاله که برای پیامبران جعل می شود و امامت بالاستخلاف که در آن از امامت جانشینان انبیا (امامان) سخن به میان می آید.
ویژگی امامت باطل
مهم ترین ویژگی امامت باطل دعوت به سوی آتش است: «و جَعَلنهُم اَئِمَّةً یَدعونَ اِلَی النّارِ» مراد از فرا خواندن به آتش دعوت به معصیت و کفر و افعالی است که استحقاق عذاب جهنم و آتش را در پی دارد، ازاین رو از امامان باطل به «ائمه کفر» یاد شده است: «فَقتِلوا اَئِمَّةَ الکُفرِ»
← پیمان شکنی
براساس آیات قرآن، امامت بر حق باشد یا باطل به جعل الهی است: «قالَ اِنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ اِمامًا»، «وجَعَلنهُم اَئِمَّةً یَهدونَ بِاَمرِنا»، «و جَعَلنا مِنهُم اَئِمَّةً یَهدونَ بِاَمرِنا»، «ونَجعَلَهُم اَئِمَّةً ونَجعَلَهُمُ الورِثین»، «وجَعَلنهُم اَئِمَّةً یَدعونَ اِلَی النّارِ» جعل امامت حکایت از آن دارد که امامت صرف نظر از حق یا باطل بودن آن، ویژگی خاص و نادری است که تنها در برخی افراد وجود دارد، به گونه ای که می توانند توجه دیگران را جلب کنند تا به آنان اقتدا کنند.
جعل امامت
...