الملاحم

معنی کلمه الملاحم در دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] الملاحم (لابن منادی). الملاحم اثر الحافظ أحمد بن جعفر بن محمد معروف به ابن منادی، دربردارنده مجموعه سیصد و دوازده حدیث منسوب به رسول اکرم(ص) درباره اخبار غیبی و پیشگویی حوادث آخرالزمان از طریق راویان اهل سنت است.
کتاب به زبان عربی و در قرن چهارم هجری، نوشته شده است.
کتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف، آغاز شده و مطالب، در چهل و هفت باب، بدون تصریح به نام ابواب و با عنوان «سیاق المأثور»، ارائه گردیده است.
نویسنده ابتدا، آیات قرآنی مربوط به هر بحث و تفاسیر آن ها را ذکر کرده، سپس به ذکر روایاتی که پیرامون فتنه های آخرالزمان و اخبار غیبی وارد شده، پرداخته است.
در نقل احادیث، سلسله راویان و رجال حدیث آمده و مآخذ روایات، در پاورقی توسط مصحح کتاب استخراج شده است.
[ویکی فقه] الملاحم (کتاب). «الملاحم» اثر الحافظ احمد بن جعفر بن محمد معروف به ابن منادی، دربردارنده مجموعه سیصد و دوازده حدیث منسوب به رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم درباره اخبار غیبی و پیشگویی حوادث آخرالزمان از طریق راویان اهل سنت است. کتاب به زبان عربی و در قرن چهارم هجری، نوشته شده است.
کتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف، آغاز شده و مطالب، در چهل و هفت باب، بدون تصریح به نام ابواب و با عنوان «سیاق الماثور»، ارائه گردیده است. نویسنده ابتدا، آیات قرآنی مربوط به هر بحث و تفاسیر آن ها را ذکر کرده، سپس به ذکر روایاتی که پیرامون فتنه های آخرالزمان و اخبار غیبی وارد شده، پرداخته است. در نقل احادیث، سلسله راویان و رجال حدیث آمده و مآخذ روایات، در پاورقی توسط مصحح کتاب استخراج شده است. در میان این اخبار غیبی، روایات مربوط به ظهور مهدی و حوادث پیش و پس از آن؛ همانند قیام سفیانی، دجال، دابة الارض، خروج یاجوج و ماجوج، طلوع خورشید از مغرب، سید حسنی، کشتارها و فتنه های عصر ظهور جلب توجه می کند؛ ولی مؤلف عقیده شیعه درباره امام مهدی عجّل الله فرجه الشریف را قبول ندارد. در اوایل کتاب، بخشی از اخبار غیبی (ملاحم) مندرج در کتاب حضرت دانیال علیه السّلام نیز آمده است. کتاب، اثر ارزشمندی است که بسیاری از کتب معروف، از آن استفاده کرده و برخی احادیث آن را نقل کرده اند که عبارتند از: ۱. کشف المخفی فی مناقب المهدی؛ ابن بطریق حلی ۲. الملاحم و الفتن، اقبال الاعمال و الطرائف؛ ابن طاووس ۳. طبقات الحنابله؛ قاضی ابن ابی یعلی الحنبلی ۴. عقد الدرر فی اخبار المنتظر؛ یوسف بن یحیی بن علی شافعی السلمی ۵. القول المختصر فی علامات المهدی المتظر، ابن حجر الهیتمی ۶. کنز العمال، علاءالدین علی المتقی الهندی.
گزارش محتوا
مقدمه محقق، بعد از اشاره به این که عقیده به منجی، در همه ادیان و مذاهب دارای سابقه ای طولانی است، به معرفی کامل نویسنده و دادن اطلاعات خاصی از ایشان از قبیل مشایخی که از وی نقل حدیث کرده اند، پرداخته است. مؤلف در مقدمه، به ذکر نکاتی پیرامون کتاب پرداخته است. در فصل دوم، بعد از نقل آیاتی که پیرامون یاجوج و ماجوج می باشد، روایتی بدین مضمون نقل شده است که خداوند به امید هدایت بندگان، آن ها را به وسیله آیات خود بیم می دهد. نویسنده یکی از مصادیق این آیه شریفه را که می فرماید: «روزی که بعضی آیات خدای تو بر آن ها برسد، آن روز هیچ کس ایمانش نفع نبخشد»، طلوع خورشید از مغرب، که یکی از علائم ظهور موعود می باشد، دانسته و معتقد است آیه «بگو اگر دعای شما نبود خدا به شما چه توجه و اعتنایی می کرد»، مربوط به روز بدر می باشد. سوم، اختصاص دارد به حدیث مفصلی که امام علی علیه السّلام آن را نقل کرده است. در این حدیث چنین آمده است که زمانی که قریش از قتل رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم به خاطر حمایت عمویش ابوطالب منصرف شدند، نزد پیرمردی صد و چهل ساله به نام «فیهس» که احتمالا یهودی بود، رفته و از او می خواهند که با رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم احتجاج کرده و دروغ او را آشکار کند. این شخص نیز با چند تن، نزد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلّم آمده و پس از پرسیدن سؤالاتی که فقط پیامبران قادر به پاسخ دادن به آن ها هستند، جواب خود را دریافت کرده و همراهان او همگی ایمان می آورند. دوازدهم و سیزدهم مربوط است، به نقل احادیثی که به جنگ های بین مسلمانان و مسیحیان و فتح روم و قسطنطنیه به دست مسلمانان اشاره دارند. شانزدهم تا نوزدهم، اختصاص دارد به احادیثی که به جنگ هایی که قبل از ظهور اتفاق خواهد افتاد؛ از جمله جنگ مسلمانان با اقوام بربر و ترک ها، جنگ بصره و جنگ حبشه با مکه. نویسنده، طی نقل روایتی، چنین استنباط می کند که یاجوج و ماجوج، پس از قتل دجال، خروج کرده و به دعای حضرت عیسی علیه السّلام نابود خواهند شد. در نحوه خروج آن ها چنین آمده است که آنان هر روز سدی که بر آن ها بسته شده را سوراخ کرده و به نزدیکی انتهای آن می رسند، پس یکی از آن ها می گوید: بقیه آن را فردا خراب می کنیم؛ اما وقتی فردا برای ادامه کار باز می گردند، آن را مانند روز اول می بینند و این عمل هر روز اتفاق می افتد تا روزی که به امر خدا، شکستن سد باید محقق شود. در آن روز یکی از آن ها می گوید: ان شاءالله بقیه آن را فردا خراب می کنیم و وقتی فردا نزد آن می روند، آن را همان گونه یافته و سد را درهم می شکنند. در باب بیست و دو به بعد، احادیثی ذکر شده است که راجع به شخصیت مهدی عجّل الله فرجه الشریف، غیبت، قیام و نشانه های ظهور ایشان است. از جمله این احادیث، می توان به روایاتی اشاره کرد که پیرامون سید حسنی و اصحابش، سفیانی، اسم و نسب دجال، سالی که دجال خروج کرده و شهرهایی که به او می پیوندند و خروج آتش از حجاز می باشند.
وضعیت کتاب
فهرست آیات قرآن، اسماء انبیاء، ائمه علیه السّلام و ملائکه، اعلام (شامل فهرست کنیه و القاب و اسماء زنان)، زمان ها، اعلام جغرافیایی، مصادر و موضوعات در انتهای کتاب آمده است. پاورقی ها توسط مصحح کتاب شیخ عبدالکریم عقیلی نوشته شده و به ذکر منابع و توضیح برخی کلمات و عبارات متن اختصاص دارد.

جملاتی از کاربرد کلمه الملاحم

خوئی رجال‌شناس شیعه، در کتاب معجم رجال الحدیث بیان می‌کند از احمد بن محمد بن عیسی بیش از ۲۲۹۰ حدیث گزارش شده‌است. وی به بعضی از آثار احمد بن محمد بن عیسی اشاره کرده‌است که از آن جمله: التوحید، فضل النبی، المتعه، النوادر(این کتاب باب بندی نشده بود و داود بن کوره آن را باب بندی کرد)، 'الناسخ و المنسوخ می‌باشد. نجاشی دانشمند رجالی شیعه در کتاب رجال النجاشی علاوه بر کتاب‌های ذکر شده به آثاری همچون الاظلة، المسوخ و فضائل العرب اشاره کرده‌است. ابن نوح نیز می‌گوید نزد الدبیلی، کتابی در مورد حج از احمد بن محمد بن عیسی دیدم. ابن شهر آشوب از محدثان شیعه در کتاب معالم العلماء کتاب الملاحم را به احمد بن محمد نسبت داده‌است. ابن ندیم محقق بغدادی در کتاب الفهرست خود ۳ کتاب الطب الکبیر و الطب الصغیر و المکاسب را جزء آثار احمد بن محمد بن عیسی ذکر می‌کند. .
135- الملاحم والفتن : ص 203 / دلائل الامامه : ص 309 و 319 .
3 - مستدرك حاكم ، ج 4، در آخر كتاب : الفتن و الملاحم ، ص 557، از ابو سعيد خدرى بادو سند.
مناقب آل ابی‌طالب (نوشته کمی پس از ۵۵۳ ه‍.ق) از آثار ابن شهرآشوب (وفات ۵۸۸ ه‍.ق) است. این کتاب با ذکر مناقب پیامبر اسلام آغاز می‌شده، با امامان شیعه ادامه یافته و به ذکر صحابه و تابعین پایان می‌پذیرفته‌است، اما نسخه‌های موجود با ذکر بخش حسن عسکری به انجام می‌رسد. بسیار بعید است که بخش آخر کتاب نوشته نشده‌باشد، چراکه خود ابن شهرآشوب در کتاب معالم العلماء خویش، به بخش حجت بن الحسن ارجاع داده و ابن طاووس نیز در الملاحم از آن مطالبی نقل کرده‌است. حسین بن جبر تلخیصی از آن را تهیه کرده و نخب المناقب نامیده‌است.
او را كتاب هايى است از جمله : (( كتاب الممدوحين و المذمومين ، كتابمقتل ابى الخطاب ، كتاب مناقب ابى الخطاب ، كتاب الملاحم ، كتاب التبصره ، كتابالقباب و كتاب النوادى )) به جز اين كتاب آخر كه به واقع نزديك است باقى كتب اومخلوطى از درست و نادرست مى باشد و سخنانباطل بر حق چيره شده است )).(517)