الاثیم

معنی کلمه الاثیم در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
اثم (۴۸ بار)
«أَثِیم» به معنای گناهکار است و به عنوان تأکید برای «خَوّان» ذکر شده و از مادّه «اثم» (بر وزن اسم) در اصل، به معنای کاری است که انسان را از کسب ثواب تأخیر می اندازد و معمولاً به معنای گناه به کار می رود. بنابراین «أَثِیم» یعنی گنهکار و به معنای کسی که بر گناه مداومت می کند، و در اینجا منظور کفار لجوج و تجاوز کار و پر گناه است.

جملاتی از کاربرد کلمه الاثیم

در دوره پادشاهی یزدگرد، نگرش و رفتار جدیدی با اقلیت‌های دینی شکل گرفت. بر سکه‌های یزدگرد، شعار «نگهبان صلح (رام‌شهر)» دیده می‌شود، در حالی که در منابع ساسانی او را گناهکار (به عربی: الاثیم، فارسی میانه: بزه‌گر) می‌نامند. ظاهراً این عنوان صرفاً تبلیغات موبدان است، چرا که یزدگرد یکم نه تنها برخی از موبدان زرتشتی را که به رفتار پسندیده‌اش با اقلیت دینی ایراد می‌گرفتند، به قتل رساند، بلکه با یهودیان و مسیحیان با نیکی رفتار می‌کرد.