ال مروان

معنی کلمه ال مروان در لغت نامه دهخدا

( آل مروان ) آل مروان. [ ل ِ م َرْ ] ( اِخ ) سلسله ای از خلفای اموی هستند که پس از آل بوسفیان به خلافت رسیدند. اولین خلیفه آل مروان ، مروان بن حکم است که بعد از معاویةبن یزید در سنه 64 هَ.ق. بدعوی خلافت در دمشق و شام برخاست و پس از آنکه ضحاک بن قیس فهری سردار عبداﷲبن زبیر را مغلوب کرد چهار ماه خلافت راند، پس از او پسرش عبدالملک بن مروان در65 و ولید اول در 86 و سلیمان در 96 و عمر در 99 و یزید ثانی در 101 و هِشام در 105 و ولید ثانی در 125و یزید ثالث در 126 و ابراهیم در 126 و مروان ثانی ملقب به مروان حمار از 127تا132 مقام خلافت مسلمین داشتند، و ابومسلم خراسانی مروان حمار را مغلوب کرده بکشت و خلفای عباسی قائم مقام آنان شدند :
آل مروان و آل سفله زیاد
که نرفتند جز براه عناد.سنائی.

معنی کلمه ال مروان در فرهنگ فارسی

( آل مروان ) سلسله از خلفای اموی هستند

معنی کلمه ال مروان در دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] آل مروان. این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
دودمان مروان بن حکم که از تیره بنی امیه بودند و از سال 64 هجری روی کار آمدند.
آغاز سلطه این خاندان با به خلافت رسیدن مروان بود. مروان از خشن ترین و عنودترین دشمنان اهل بیت و امام حسین علیه السلام بود و نزد پیامبر و مردم ملعون و مطرود و تبعید شده بود (-مروان) پس از او عبدالملک مروان، ولید بن عبدالملک، سلیمان بن عبدالملک، عمر بن عبدالعزیز، یزید بن عبدالملک، هشام بن عبدالملک، ولید بن یزید، یزید بن ولید، مروان بن محمد به ترتیب نزدیک به هفتاد سال حکومت کردند و دوران حکومتشان از سخت ترین دوران های شیعه بود.
بنی مروان جنایتکارترین افراد را در شهرها به ولایت می گماشتند که حجاج یکی از آنان بود. در زیارت عاشورا «آل مروان » نیز همچون آل زیاد و آل ابی سفیان و بنی امیه مورد لعن قرار گرفته اند.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.

جملاتی از کاربرد کلمه ال مروان

مروانیان (۹۸۳–۱۰۸۵م/۳۷۲–۴۷۸ق) نام دودمانی عرب بنی امیه ال مروان بودند که در شمال میان‌رودان در حدود یک سده فرمانروایی داشتند.