اطعام خدا

معنی کلمه اطعام خدا در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اطعام خدا (قرآن). منشأ اطعام خداوند به انسان ها خالقیت، ولایت و ربوبیت اوست.
خالقیت و ولایت خداوند، منشا اطعام او به بندگان:۱. «قل اغیر اللـه اتخذ ولیا فاطر السماوات والار ض وهو یطعم ولا یطعم قل انی امر ت ان اکون اول من اسلم ولا تکونن من المشر کین» «بگو: «آیا غیر خدا را ولی خود انتخاب کنم؟! (خدایی) که آفریننده آسمانها و زمین است؛ اوست که روزی می دهد، و از کسی روزی نمی گیرد.» بگو: «من مامورم که نخستین مسلمان باشم؛ و (خداوند به من دستور داده که) از مشرکان نباش! » ». ۲. «فانهم عدو لی الا ر ب العالمین» «همه آنها دشمن من هستند (و من دشمن آنها)، مگر پروردگار عالمیان! » «الذی خلقنی فهو یهدین» «همان کسی که مرا آفرید، و پیوسته راهنمائیم می کند، » «والذی هو یطعمنی ویسقین» «و کسی که مرا غذا می دهد و سیراب می نماید،»
ربوبیت خداوند
ربوبیت خداوند، منشا اطعام او به انسان ها:۱. «فانهم عدو لی الا ر ب العالمین» «همه آنها دشمن من هستند (و من دشمن آنها)، مگر پروردگار عالمیان! » «الذی خلقنی فهو یهدین» «همان کسی که مرا آفرید، و پیوسته راهنمائیم می کند، » «والذی هو یطعمنی ویسقین» «و کسی که مرا غذا می دهد و سیراب می نماید،» ۲. «فلیعبدوا ر ب هـذا البیت» «پس (بشکرانه این نعمت بزرگ) باید پروردگار این خانه را عبادت کنند،» «الذی اطعمهم من جوع وآمنهم من خوف» «همان کس که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ترس و ناامنی ایمن ساخت.»
نفی مشیت خداوند به اطعام
اطعام نکردن کافران به نیازمندان به بهانه عدم تعلق مشیت خداوند به اطعام آنان: «واذا قیل لهم انفقوا مما ر زقکم اللـه قال الذین کفر وا للذین آمنوا انطعم من لو یشاء اللـه اطعمه ان انتم الا فی ضلال مبین» «و هنگامی که به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزی کرده انفاق کنید!»، کافران به مؤمنان می گویند: «آیا ما کسی را اطعام کنیم که اگر خدا می خواست او را اطعام می کرد؟! (پس خدا خواسته است او گرسنه باشد)، شما فقط در گمراهی آشکارید»! »
اطعام خداوند به قریش
...

جملاتی از کاربرد کلمه اطعام خدا

چون در اين جمله كنايه و تعريض است به اينكه ساير معبودهائى كه مشركين براى خوداتخاذ كرده اند مانند عيسى و امثال او، خود محتاج به اطعام خدا و ساير نعمتهاى اويند.