اصغرین

امامزاده عبدالله از نوادگان امام چهارم شیعیان برمی‌گردد. طبق شجره و شواهد موجود نسب ایشان بدین شرح است: «عبدالله بی محمد اکبر بن حسین دکه بن حسین اصغرین بن زین العابدین، در یکی از روایات آمده که امامزاده عبدالله در دوره‌ پادشاهی اتابکان، برای ترویج دین اسلام از حجاز وارد خوزستان شد و در شهرها و روستاهای این استان مشغول به این کار بوده است. خبری مبنی بر اینکه وی در حال اغفال مردم و آماده‌سازی سپاهی برای شورش بر ضد پادشاه وقت می‌باشد، به گوش اتابک رسید. اتابک که از شنیدن این موضوع بسیار خشمگین و ملتهب شده بود، برای سر او جایزه‌ای در نظر گرفت و این خبر را توسط جارچیان، در سراسر شهرها و ولایات پخش کرد. مردم نیز با شنیدن این خبر و با توجه به اینکه می‌دانستند امامزاده عبدالله از انساب خاندان نبوت است، از ترس جانشان و ماموران اجیر شده توسط پادشاه، دیگر به ایشان توجهی نمی‌کردند و مکان و طعامی برای اسکان و رفع گرسنگی به ایشان ندادند. از این‌رو امامزاده عبدالله مجبور به گریز از دست ماموران حکومتی بود و زود به زود مکان خود را عوض می‌کرد اما به هرجا که می‌رسید گویی خبر ماموران پادشاه زودتر از خود او به آن‌جا رسیده بود. سرانجام در نزدیکی کوه‌های منگشت به دام ماموران پادشاه افتاد و به طرز وحشتناکی کشته شد. به‌طوری که در روایات آمده است، سر از تن ایشان جدا و بدنش را تکه‌تکه کردند و به ولایت‌های دیگر فرستادند تا درس عبرتی برای مردم باشد که به فکر شورش و اعتراض بر ضد پادشاه خود نباشند. پیکر ایشان در کوه‌های منگشت و در نزدیکی روستای شاهزاده عبدالله دفن شده، ولی سر وی در شهر شوشتر دفن شده که بارگاهی با شکوه برای وی بنا کرده‌اند.