اصطفاف

معنی کلمه اصطفاف در لغت نامه دهخدا

اصطفاف. [ اِ طِ ] ( ع مص ) بصف ایستادن. ( از اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). صف بسته ایستادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( ناظم الاطباء ). رسته شدن. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). بصف و رجه ایستادن. صف بستن. به رژه ایستادن.

جملاتی از کاربرد کلمه اصطفاف

عن ابى ذر عن رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم : انه قال : احب الكلام الى الله ما اصطفاف الله لملائكه : سبحان ربى و بحمده (او سبحانالله و بحمده ). (334)