استائل

روسو واپسین سال‌های حیاتش را در روستایی در حومه پاریس، با آرامش گذراند و به نگارش زندگانی شخصی و عاطفی خود پرداخت. او سرانجام در روز ۲ ژوئیه ۱۷۷۸ به علت سکته مغزی، در منزل خود در نزدیکی پاریس چشم از جهان فروبست. برخی از معاصران او همچون مادام دو استائل اعتقاد داشتند که او خودکشی کرده است.

پس از ۶ سال تحقیقات بی وقفه، در سال ۱۸۰۴، او فرهنگ زندگی‌نامه زنان مشهور در هر عصر و کشور را منتشر کرد. این فرهنگنامه شامل بیوگرافی کوتاهی از مریم مجدلیه، کلئوپاترا، بوانی هند شرقی، مادام رولاند و دیگر زنان برجسته تاریخی از سراسر جهان بود. دومین کتاب شعر او ۴ سال بعد منتشر شد. بتام همچنین دوست صمیمی رابرت ساوتی و همسرش، آنا لتیتیا بارباولد و همسرش، و چارلز و خواهرش مری بود. دیگر آشنایان در آن دوره اوپی، فرانسیس هولکرافت، هانا مور، ژرمن دو استائل و ساموئل تیلور کولریج بودند. او پرتره‌هایی از کلریج‌ها و ساوتی‌ها ساخت و شعری برای ازدواج اما ایزولا، دختر خوانده لمب، با ادوارد ماکسن نوشت.