ازاذ

وقتى نماز گزار فرصت ممكن را مغتنم شمرد و نافله هاى نماز عصر را انجام داد، لازم استبا نيّت خالص براى گفتن اذان بپا خيزد، و شمرده شمرده اذان بگويد، و دعاى بعد ازاذان ، و نيز اقامه و دعاى بعد از اقامه را به همان صورتى كه پيشتر ذكر كرديم بجاآورد، و با گفتن تكبيرهاى هفتگانه و دعاهاى ما بين آنها كه گذشت شروع كند به واردشدن در نماز واجب عصر، و آن را به اين نيّت شروع كند كه : نماز واجب عصر را بجا مىآورم تا بدين وسيله خداوند - جلّ جلاله - را از آن جهت كه زيبنده پرستش است ، عبادت كنم.، و بعد تكبيرة الاحرام را گفته و نماز عصر را مانند فريضه ظهر بجا آورد، و وقتىنماز عصر را به پايان برد و با گفتن سلام - به همان صورتى كه ذكر نموديم - ازآن خارج شد، تسبيح حضرت زهرا(عليهاالسلام ) را مى گويد، و بعد از آن به تعقيباتمهمّى كه در تعقيب نمازهاى پنجگانه واجب ذكر نموديم ، تعقيب نموده ، و يا دعا مى كند.

ايشان فرمودند: ديشب در عالم خواب ديدم كه شما را به عتبات عاليات فرستاده ام ومهمان حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام هستيد. در خواب ديدم ندايى به من داده شد.به ايشان پاسخ مثبت دادم . فرمود: در خواب ، همچنين جواز عبور و مبلغ ده دينار عراقى نيزلطف فرمودند. آن روز نهار را مهمان حجة الاسلام آقاى حاج سيد محمدهاشمى واعظ بوديم .نهار نخورده به طرف گاراژ قريه قسوه حركت كرديم . شب را در قسوه مانديم . پس ازاذان صبح از طرف فاو به بصره ، از بصره به كاظمين ، و از آنجا به كربلا رفتيم ودرست شب 15 شعبان وارد كربلا شده ، شب را در حرم امام حسين عليه السلام بيتوتهكرديم و صبح بعد از نماز صبح به حرم مطهر حضرتابوالفضل العباس ‍ عليه السلام مشرف شديم واول طلوع آفتاب از حرم خارج شده و در صحن مطهر مقدارى استراحت نموديم .