ادسای

نورالدین، پسر دوم عماد الدین زنگی، بود. او در زمان جنگهای صلیبی در سوریه بود. پس از مرگ پدرش در ۱۱۴۶، نور‌الدین و برادر بزرگترش سیف الدین غازی پادشاهی را بین خود تقسیم کردند، نور الدین حکومت حلب و سیف الدین غازی (غزوه کننده با کافران) حکومت خود را در موصل ایجاد کرد. نور‌الدین به محض این که حکومتش را آغاز کرد به انطاکیه حمله و قلعه‌های متعددی را در شمال سوریه تصرف کرد، در حالی که در همان زمان، ژوسلین دوم حاکم ادسایی برای بازیابی شهرهای از دست رفته تلاش می‌کرد، ولی سرانجام شهر ادسا توسط زنگیان در سال ۱۱۴۴ فتح شد و نور‌الدین تمام جمعیت مسیحی شهر ادسا را، به دلیل کمک به ژوسلین دوم مجازات کرد.

اسقف ماری ریواردشیری در حدود سال ۴۵۰ شکوفا شد. او نامه‌ای مشهور از اسقف ایباس ادسایی دریافت کرد و معروف است که شرحی بر نامه‌های آکاکیوس عمیدی، تفسیری بر کتاب دانیال و رساله‌ای علیه مجوس نصیبینی نوشته‌است.

این شهر باستانی در (حدود ۳۰۳ پ. م) پیش از میلاد توسط سلوکوس یکم نیکاتور به عنوان یک سکونتگاه نظامی هلنیستی بازسازی شد و به نام پایتخت باستانی مقدونیه، شاید به دلیل آب فراوان، درست مانند همنام مقدونی آن، نامگذاری شد.بعدها در قرن دوم پیش از میلاد، به «Callirrhoe» یا «Antiochia on the Callirhoe» تغییر نام داد (io {lang-grc | τιντιόχεια ἡ ἐπὶ Καλλιρρόης}}؛ لاتین: Antiochia ad Callirhoem) (یافت شده بر روی سکه‌های ادسایی ضرب شده توسط آنتیوخوس چهارم، ۱۷۵–۱۶۴ پیش از میلاد).