اختیاط

دویسنبرگ متعاقباً برای صندوق بین‌المللی پول در واشینگتن DC، برای سالها کار کرد. سپس یک سال را به عنوان مشاور هدایتگر بانک ندرلندش، بانک مرکزی هلند در آمستردام کار کرد. سپس او به عنوان استاد دانشگاه آمستردام منصوب شد و اقتصاد کلان تدریس نمود. از ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۷ میلادی، دویسنبرگ وزیر مالیه تحت نخست‌وزیری یوپ دن اویل بود. مدت کوتاهی پس از آن، او این کرسی خود در پارلمان را رها کرد و نایب رئیس رابوبانک، یکی از بانک‌های هلندی شد. دو سال بعد، او به عنوان هدایتگر بانک ندرلندش منصوب شد و از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۷ میلادی به عنوان رئیس آن بانک خدمت نمود. شاخصه دوران او در بانک مرکزی هلند، اختیاط و ذخیره‌سازی بود. تحت هدایت او، گیلدر هلندی با مارک هلندی-آلمانی پیوند خورد؛ این مسئله برای اقتصاد هلند سودمند بود و علت آن قدرت ارز آلمان بود. همچنین او از سیاست‌های نرخ سود بانک مرکزی آلمان به دقت تبعیت کرد که باعث شد به او لقب «آقای پانزده دقیقه» را به او نسبت دادند، چرا که به سرعت هرگونه تغییرات نرخ سود که توسط بانک فدرال آلمان وضع می‌شد را می‌پذیرفت.