ابن مرتضی

معنی کلمه ابن مرتضی در لغت نامه دهخدا

ابن مرتضی. [ اِ ن ُ م ُ ت َ ضا ] ( اِخ ) احمدبن یحیی بن مرتضی المهدی لدین اﷲ الیمانی. از علمای مشهور زیدیه. در سال 840 هَ.ق. در صنعاء یمن درگذشت. او راست : کتاب الازهار فی فقه الائمة الاخیار و شرح آن موسوم به الغیث المدرار و البحر الزخار الجامع لمذاهب علماء الامصار.

معنی کلمه ابن مرتضی در فرهنگ فارسی

از علمای مشهور زندیه

جملاتی از کاربرد کلمه ابن مرتضی

بر اساس گزارش منابع قرآنی، ابن مسعود، دو سوره ناس و فلق را از قرآن نمی‌دانست و به همین دلیل، معوذتین را از قرآن حذف کرده‌است. با این همه، بنابر گزارش مرتضی عاملی، گروهی از مفسران همچون رازی، ابن عبدشکور، ابن مرتضی، ابن حزم، نووی و باقلانی در صدد انکار این نسبت برآمده‌اند. مرتضی عاملی همچنین مدعی است که اگر این نسبت به ابن مسعود صحیح باشد، باید صحابه با او در این خصوص مخالفت‌هایی را مطرح می‌کردند و این مخالفت‌ها سبب مناظراتی می‌شده‌است که باید در منابع گزارش می‌شدند. بر اساس آنچه باقلانی گزارش می‌کند، دأب ابن مسعود بر این بود که هر آنچه از پیامبر اسلام نسبت به آن دستور نوشتن شنیده بود را در مصحف خویش آورده‌بود و از آن جهت که این دستور را نسبت به معوذتین نشنیده بود، آنها را در مصحف خویش نیاورده بود. هرچند این یک احتمال دانسته شده‌است.