ابن طاهر

حملات اهل حدیث به نظّام با ابن قتیبه در کتاب تأوبل مختلف الحدیث آغاز می‌شود. او نظآم را فریب‌کار، پلید و دائم‌الخمر می‌خواند. سپس دو سده پس از درگذشت نظّام، محدث متعصّب عبدالقاهر بغدادی (۴۲۹هـ)، معروف به ابن طاهر بغدادی، تهمت‌هایی بی‌سابقه به نظّام منسوب و او را تکفیر و تفسیق کرد. او می‌نویسد: «نظّام به عمر فاروق طعن می‌زد... و می‌گفت که عمر به فاطمه لگد زد.»[یادداشت ۲] هیچ محدثی پیش از عبدالقاهر بغدادی چنین چیزی را نقل نکرده‌اند و چنین نسبت‌هایی با ویژگی‌های نظّام که بی‌اعتنا به نقل روایت و حدیث بوده جور درنمی‌آید. تهمت‌های عبدالقاهر بغدادی درالفرق بین الفرق به جایی می‌رسد که نظّام را از منکران نبوت و براهمی معرفی کرده است، لکن می‌گوید که او از ترس شمشیر، این عقیده را علنی نکرده است! با این حال کسانی از اهل حدیث، مانند ذهبی، کتابی را با نام «النبوة» به نظّام منسوب کرده‌اند.